АкушерствоАнатомияАнестезиологияВакцинопрофилактикаВалеологияВетеринарияГигиенаЗаболеванияИммунологияКардиологияНеврологияНефрологияОнкологияОториноларингологияОфтальмологияПаразитологияПедиатрияПервая помощьПсихиатрияПульмонологияРеанимацияРевматологияСтоматологияТерапияТоксикологияТравматологияУрологияФармакологияФармацевтикаФизиотерапияФтизиатрияХирургияЭндокринологияЭпидемиология

Д. операцияданкейінгі ликворея

286. Атипикалық менингиомалар, 10 жылғы операцияданкейінгі периодта, рецидивтер береді:

А. 5% дейінгі жағдайларда

Б. 10-20% жағдайларда

+В. 20-40 % жағдайларда

Г. 40-60% жағдайларда

Д. рецидивтер бермейді

 

287. Менингиоманы емдеудің негізгі әдісі:

А. сәулелік терапия

Б. иммунотерапия

+В. Хирургиялық кетіру

Г. генді терапия

Д. гормонотерапия

 

288. Симпсон шкаласы бойынша, менингиоманың қандай радикальді тибіне, жағдай апарылады: ТМО коагуляциялаумен бастапқы өсу орынында макроскопиялық толық кетіру:

А. тип 1

+Б. тип 2

В. тип 3

Г. тип 4

Д. тип 5

 

289. Симпсон шкаласы бойынша, менингиоманың қандай радикальді тибіне, жағдай апарылады: бастапқы өсу орынында шабусыз немесе ТМО коагуляциялаусыз әрі (немесе) барлық зақымданған сүйекті резекциялаусыз макроскопиялық толық кетіру:

А. тип 1

Б. тип 2

+В. тип 3

Г. тип 4

Д. тип 5

 

290. Симпсон шкаласы бойынша, менингиоманың қандай радикальді тибіне, жағдай апарылады: ісікті ішінара кетіру:

А. тип 1

Б. тип 2

В. тип 3

+Г. тип 4

Д. тип 5

291. Оның кезінде операциялық алаңда самайдың алдыңғы-үстілік бөліктерінің тамырлы торынан бастау алатын және кіші қанаттың синусына бағытталушы ірі тамырлы діңгектер болып қалатын жол ашу және де өздерімен орташа милық артерияның М1 мен М2 телімдерінің салаларын өкілдейтін, және ІІІ қарыншаның түп тұсына келу кезінде операциялық алаңда ішкі ұйқы артерияның супрасынаоидты бөлімі пайда болатын, жеткілікті қуатты күре тамырлы діңгектер аталады:

А. субфронтальды

+Б. птериональды

В. артқы транскаллезды

Г. алдыңғы трансколлезды

Д. трансвентрикулярлы

 

292. Тұлғаның бұзылуы, аносмия, контралатеральды парездер мен моторлы афазия ісіктері кезінде кездеседі:

+А. маңдайлы үлестің

Б. төбелі үлестің

В. самайлы үлестің

Г. желкелік үлестің

Д. мишықтың гемисферасының

 

293. Иіскеулік галлюцинациялар, иіскеулік, дәм сезулік аурасы бар эпилептикалық ұстамалар мен сенсорлы афазия ісіктері кезінде кездеседі:

А. маңдайлы үлестің

Б. төбелі үлестің

+В. самайлы үлестің

Г. желкелік үлестің

Д. мишықтың гемисферасының

 

294. Астереогноз, алексия, дененің сүлбесінің бұзылуы мен амнестикалық афазия ісіктері кезінде кездеседі:

А. маңдайлы үлестің

+Б. төбелі үлестің

В. самайлы үлестің

Г. желкелік үлестің

Д. мишықтың гемисферасының

 

295. Фотопсиялар мен гомонимді гемианопсия ісіктері кезінде кездеседі:

А. маңдайлы үлестің

Б. төбелі үлестің

В. самайлы үлестің

+Г. желкелік үлестің

Д. мишықтың гемисферасының

 

296. Ісіктің метионинді тұтынуы бойынша зерттеудің қандай әдісі кезінде теріс ісіктің дәрежесін анықтауға болады:

А. Контрастирлеуі бар компьютерлі томография

Б. Функциональды магнитты-резонансты томография

В. Магнитты-резонансты спектрография

+Г. Позитронды-эмиссионды томография

Д. Бірфотонды эмиссионды компьютерлі томография

 

297. Ұсынылған КТ скандарында визуализденеді:

 

А. гипофиз аденомасы

Б. фалькс менингиомасы

+В. глиома

Г. краниофарингиома

Д. эпендимома

 

 

298. Ұсынылған КТ скандарында визуализденеді:

А. гипофиз аденомасы

+Б. ольфакторлы шұңқыршаның менингиомасы

В. глиома

Г. краниофарингиома

Д. эпендимома

 

 

299. Бұл ісікті келесі жол ашуды пайдаланумен кетіру құптарлық:

+А. субфронтальды

Б. птериональды

В. артқы транскаллезды

Г. алдыңғы трансколлезды

Д. трансвентрикулярлы

 

300. Ұсынылған МРТ скандарында визуализденеді:

А. гипофиз аденомасы

+Б. фалькс менингиомасы

В. глиома

Г. краниофарингиома

Д. эпендимома

 

301. Жанасқан ми абсцессы не себептен жиірек дамиды:

А. пиелонефриттен

+ Б. іріңді отиттен
В. іріңді гаймориттен

Г. менингококцемиядан
Д. бронхоэктаздардан

302. Екіншілік іріңді менингит не себептен жиірек дамиды:

А. пиелонефриттен

Б. бас ми жабық жарақатынан
+ В. бас ми ашық енген жарақатынан

Г. менингококцемиядан
Д. созылмалы циститтен

 

303. Гематогенды ми абсцессы не себептен жиірек дамиды:

А. пиелонефриттен

Б. іріңді отиттен
В. іріңді гаймориттен

Г. менингококцемиядан
+ Д. бронхоэктаздардан

 

 

304. Ми ісіктеріне тән симптомдар:

А. гипотензиялық синдром

Б. жедел басталуы

В. Мэхоның сигналдары қалыпты

Г. КТ да гиподенстық аймақ

+ Д. Ликвордағы протеин санының артуы

 

305.. Ми ісіктеріне тән емес симптомдар:

+ А. гипотензиялық синдром

Б. Бірте бірте басталуы

В. Мэхоның сигналдары қалыпты

Г. КТ да субарахноидальді кеңістігінің кеңеюі

Д. Ликвордағы протеин санының артуы

 

 

306. Есту нервісінің невромасы кезіңде ерте көрінетін симптомы:

А.Бет нервісінің зақымдануы

Б. нистагм

+ В. Құлақтағы шуыл

Г. Бағаналық симптоматика

Д.Ликвордық гипертензия

 

307. Балалардағы жиі кездесетін ісікті көрсетіңіз

А..менингиома

Б. Гипофиз аденомасы

+ В.медуллобластома

Г. метастаз

Д. олигодендроглиома

 

 

308. Бас сүйек табақшасы гиперостомозы жиі немен жүргізіледі

+ А. Менингиома

Б. Астроцитома

В. Глиобластома

Г. Шаян метастаздары

Д. Шванома

 

309. Краниофарингиома неден дамыды

А. Нейрогипофизден

Б. Аденогипофизден

В. 3-ші қарыншаның түбінен

+ Г. Ратке қалтасынан

Д. Гипофиз сабағынан

 

310. Мишықтың ісігі болған жағдайдағы белгілер:

А. Дизартрия

Б. Интенционды тремор

+ В. Скандирленіп сөйлеу.

Г. Миоклония.

Д. Брадикинезия

 

 

311. Битемпоральді гемианопсия ненің зақымдануына тән?

А. Көру даңғылы

+ Б. Хиазманың медиальді бөлімі.

В. Хиазманың латеральді бөлімі.

Г. Көз торы.

Д. Шпорной иірімдері.

 

 

312. Қалыпты жағдайдағы ликвордағы жалпы белок:

а. 0

б. 0.15-ке дейін

+ в. 0.15-0.45

г. 1.0-2.0

д. 2.0-ден жоғары

 

313. Қалыпты жағдайдағы ересектердегі ликвор көлемі:

а. 25 мл-ге дейін

б. 25-50 мл

в. 50-80 мл

+ г. 80-150 мл

д. 200 мл

 

314. Ликвор жолдарының бітелуімен жүретін герминоманың емдеудің ең тиімді әдісі:

а. Ісікті алып тастау

б. Химиотерапия + сәулелік терапия

+ в. Шунттау операциясы және химиотерапия

г. Дегидратация және сәулелік терапия

д. Жекеленген сәулелік терапия

 

315. Эндоселлярлы аденома кезінде көрсетіледі:

а. Субфрондальді жол

б. Транскаллезді жол

+ в. Транссфеноидальді жол

г. Птеригоинальді жол

д. Трансвентрикулярлы жол

 

316. Негізгі сүйек үстіндегі минингиома кезінде қолданылады:

+ а. Субфрондальді жол

б. Транскаллезді жол

в. Транссфеноидальді жол

г. Птеригоинальді жол

д. Трансвентрикулярлы жол

 

317. Бір жасқа дейінгі балалардағы гидроцефалия кезінде пункциялайды:

а. Төртінші қарыншаны

б. Бүйір қарыншаның денесін

+ в. Бүйір қарыншаның алдынғы мүйізін

г. Самай мүйізін

д. Артқы мүйізді

 

 

318. Жаңа туылған айлық баланың бас шеңбері нормада:

+ а. 37.2cм

б. 29.5см

в. 41.4см

г. 33.5см

д. 42.0см

 

319. Бір жасар баланың бас шеңбері нормада:

+ а. 46,6cм

б. 35.5см

в. 41.4см

г. 42.5см

д. 50.0см

 

320. Маңдай бөлігінің ісіктеріне тән симптом:

а. Сеснсорлы афазия

+ б. моторлы афазия

в. Көрудің бұзылуы

г. Сезудің бұзылуы

д. гиперкинездер

 

321. Самай бөлігінің ісіктеріне тән симптом:

+ а. Галлюцинациялар

б. моторлы афазия

в. фотопсия

г. гемипарез

д. гемигипестезия

 

322. Гипофиз микроаденомасына тән симптом:

+ а. акромегалия

б. Битемпоральді гемианопсия

в. гемигипестезия

г. Есту бұзылысы

д. Гемипарез

 

 

323. Супратенториальді ісік:

а. VIII жүйкенің невриномасы

б. Мишық құртының медуллобластомасы

+ в. Гипофиз аденомасы

г. Төртінші қарыншаның эпендимомасы

д. Мишықтың астроцитомасы

 

324. Субтенториальді ісік:

а. краниофарингиома

б. Ольфакторлы шұңқырының менингиомасы

в. Гипофиз аденомасы

+ г. Төртінші қарыншаның эпендимомасы

д. Желке бөлігінің астроцитомасы

 

325. Мидан тыс ісік:

а. глиобластома

б. астроцитома

+ в. менингиома

г. эпендимома

д. Медуллобластома

 

326. Қарыншаішілік ісік:

а. глиобластома

б. астроцитома

в. Гипофиз аденомасы

+ г. эпендимома

д. Медуллобластома

 

 

327. Ми ісігі кезінде ликвордағы өзгерістер аталады:

а. Жасуша белоктік диссоциация

б. қабыну

+ в. Белоктік жасушалық диссоциация

г. Субарахноидальді қан құйылу

д. Ксантохромия

 

 

328. Бас миының глиомаларының қазіргі кездегі комплексті емінің негізгі әдістері болып табылады:

А. хирургиялық ем,генді және сәулелі терапия

Б. хирургиялық ем, сәулелі және иммунотерапия

+ В. хирургиялық ем, сәулелі және химиотерапиясы

Г. хирургиялық ем, генді және иммунотерапия

Д. хирургиялық ем, сәулелі және гормонотерапия

 

 

329. Гипофиздің гормональді активті аденомаларының ішінде ең жиі кездесетін түрі:

А. соматотропинома

+ Б. пролактинома

В. кортикотропинома

Г. тиреотропинома

Д. карцинома

 

330. Гипофиз аденомасы бар науқастың зерттеу алгоритміне ҚОСПАУҒА БОЛАДЫ?

А. нейроокулистің байқауы

+ Б. отоневрологтың байқауы

В. эндокринологтың байқауы

Г. бас миының МРТ-сі

Д. қанды гормондарға тексеру

 

331. Сериялы ангиограммадағы қан ағымының қалыпты жағдайдағы уақыты:

А.4,5 сек

Б. 5,0 сек

В. 5,5 сек

+ Г. 7,0 сек

Д. 8,5 сек

 

332. Тек нейрохирургиялық зерттеу әдістеріне жатады

А.краниография

Б. Компьютерлік томография

+ В. вентрикулография

Г. электроэнцефалография

Д.нейросонография

 

333. Төмендегілердің қайсысы тек нейрохирургиялық тексеру әдістеріне жатады:

А. краниография

Б. Компьютерлік томография

+ В.Стереотоксикалық биопсия

Г. ЭЭГ

Д. нейросонография

 

 

334. Әктенген эпифиздің ығысуды ан ықтайтын ең қолайлы әдіс

А.ЭХО ЭС

Б. ЭЭГ

В. Мидың КТ

Г. Мидың МРТ

+ Д. Краниография

 

335. Ликвордағы блоктың табу әдісі:

А.Ми МРТ сы

Б. Спондилографиясы

В.Омыртқаның компьютерлік томографиясы

+ Г. Квиккенштедтың ликвординамикалық сынау

Д. Нейросонография

 

336. Ликвордағы блоктың деңгейің табудағы ең қолайлы әдіс

А. Омыртқаның магнитты резонасты томографиясы

Б. Спондилографиясы

В. Омыртқаның компьютерлік томографиясы

+ Г. Миелография

Д. Нейросонография

 

337. Ұсынылған тексеру әдістерінің қайсысы емдік эффект береді

А. краниография

Б. Спондилографиясы

+ В. пневмоэнцефалография

Г. Нейросонография

Д. электроэнцефалография

 

 

338. Ұсынылған тексеру әдістерінің қайсысы емдік эффект береді:

А. краниография

Б. Спондилографиясы

+ В. Люмбальнді пункция

Г. Нейросонография

Д. электроэнцефалография

 

339. Бас ми жасушаларыныі биоэлектірлік белсенділігін бағалау үшін қолданылатын әдіс

А. Нейросонография

Б. вентрикулография

+ В. ЭЭГ

Г. пневмоэнцефалография

Д. ЭХО ЭС

 

 

340. Магнит резонансты томография өткізуіне арналған қарсы көрсеткіштер

А. Йодқа аллергияның болуы

Б. Ашық бас сүйек ми жарақаты

В. Айқын бас сүйек ішілік гипертензия

+ Г. Бөтен металл деңелердің барысы

Д. Ми ісігіне қан құйылуы

 

341. Күшейту саусақтардыңбассүйек рентгенограммаларын куәландырады

А.Ашық гидроцефалия туралы

Б. Окклюзионды жабық гидроцефалия туралы

+ В. Бас сүйек ішіндегі гипотензия туралы

Г. Бас сүйек ішіндегі гипертензия туралы

Д. Менингит туралы

 

342. Бас сүйек ішіндегі аневризімнің диагностикада шешуші тәсілдері

А.сцинтография

+ Б. ангиография

В. КТ

Г. доплеросонография

Д. реоэнцефалография

 

343. Ең аңықпен белгімен гипофиз аденомалары келеді

+ А. Түрік тоқымынын мөлшерінің артуы

Б. Ер тоқым бқлшнгінің остеопорозы

В. Пневматизацияның ең басты жоғарғы қойыны

Г. Пневматизацияның ең басты тқменгі қойыны

Д. Кальцинатов барысы

 

344. Бас сүйегі зақымдағанда қолданалатын әдістеме

А. Краниография

+ Б. КТ

В. Ангиография

Г. Пневмоэнцефалография

Д. ЭХО ЭС

 

 

345. Стандартты нейросонография балаларда бас миінің қай құрылымыңда жүргізіледі

А. Артқы еңбекшесі арқылы

+ Б. Алдыңғы еңбекшесі арқылы

В. Самай сүйек қабыршағы арқылы

Г. Тәждік тігісі арқылы

Д. Балаларда өткізілмейді

 

 

346. Әдеттегі лимитталған бірінші жылмен нейровизуализациялық әдісі

+ А. Нейросонография

Б. Вентрикулография

В. Бас миының КТ сы

Г. Позитронно эмиссиондық томография

Д. Бас миының МРТ

 

 

347. Қарыншалық жүйенің визуализациялық әдісі:

А. ЭХО ЭС

Б. ЭЭГ

+ В. вентрикулография

Г. пневмоцистернография

Д. краниография

 

 

348. Жүрек ритмінің жүргізушісі, денеде ферромагнитті құрылымдардың болуы қай зерттеуді жүргізуде қарсы көрсеткіштер болып табылады?

А.КТ

Б.ЭХО

+ В.МРТ

Г.эмиссионды томография

Д.ангиография

 

349. Магневист котраст заты зерттеуде қолданылады:

А.КТ

Б.вентрикулография

+ В.МРТ

Г.эмиссионды томография

Д.ангиография

 

 

350. Квеккенштед сынауында субарохнаидалды кеңістікте блоктың жоқ болуы- жұлын-ми сұйықтықтың қысымының жоғарлауы:

А.он есе

Б. 6 есе

В. 4 есе

+ Г. 2 есе

Д. Жоғарламайды

 

351. Квеккенштед сынағы көмегімен субарохнаидалды кеңістіктің өткізгіштігін зерттеуде керек етеді:

А. Науқастың басын алға қарай қаттырақ еңкейту

+ Б. v.jugularis жаншылуы

В. Алдыңғы құрсақ қабырғасын басу

Г. Науқастың басын артқа еңкейту

Д. Кез келген маневр осы сынау шарттарына қанағаттандырады

 

352. Артқы бас сүйектегі кіші шұңқырдағы паталогиялық процесті табу үшін қолданылады

А.КТ

Б.контрасты КТ

+ В. МРТ

Г.позитронды эмиссионды томография

Д. Нейросонография

 

353. Стукея сынағында қалыпты жағдайда жұлын сұйықтығы жоғарлайды:

+ А. 1,5 есе

Б.3 есе

В. 6 есе

Г.4 есе

Д. 5 есе

 

354. Бассүйектң ми бетінде «саусақты басылу» неге сәйкес келеді?

А. Венозды тамырларға

Б. Ортаңғы қабықты артерияның тамырларына

+В. Ми жартышарларының қатпарларына

Г. Бассүйек-ми жүйкелеріне

Д. Синустарға

 

 

355. КТ-да қандай белгі ми бағанасының дислокационды зақымдануын дәлелдейді?

А.бассуйек күмбезінің сызықты сынуы

+ Б. визуальды базальды ми қоймасының деформациясы және болмауы

В.бас –ми мыжылу ошағының болуы

Г.субарахноидальды қан құйылу

Д..пневмоцефалияның болуы

 

 

356. Омыртқа аралық остиохондрозының КТ белгілеріне жатад, біреуінен басқасы

а. Омыртқа аралық дискінің биіктігінің төмендеуі

+ б. Трапеция тәрізді пішінді және омыртқа денесінің биіктігінің төмендеуі

в. Тұйықталу табақшаларының тығыздалуы

г. Субхрондральды қабатының склерозы

д. Шморль жарықтары

 

357. Субарахноидалды кеңістігінің өткізгіштігін анықтай алмайтын зерттеу:

+ А. Спондилография

Б. омыртқаның магнитно-резонансты томографиясы

В. омыртқаның компьютерлік томографиясы

Г. миелография

Д. Стуккей сынамасы

358. Омыртқалардың қүрылым өзгерістерін анықтайтын ең тиімді зерттеу:

А. Спондилография

Б. омыртқаның магнитно-резонансты томографиясы

+В. омыртқаның компьютерлік томографиясы

Г. миелография

Д. Стуккей сынамасы

359. Жұлының қүрылым өзгерістерін анықтайтын ең тиімді зерттеу:

 

А. Спондилография

+ Б. магнитно-резонансная томография позвоночника

В. рентгеновская компьютерная томография позвоночника

Г. миелография

Д. проба Стуккея

360. Субарахноидалды кеңістікке контрастты зат енгізіу арқылы өткізілетін зерттеу:

А. Спондилография

Б. омыртқаның магнитно-резонансты томографиясы

В. омыртқаның компьютерлік томографиясы

+Г. миелография

Д. Стуккей сынамасы

 

361. Бас сүйек пен миға ауыр зақым алғандардың гипотензиясының шегі:

А. 60 мм р.с.

Б. 70 мм. р.с.

В. 80 мм р.с.

+ Г. 90 мм. р.с.

Д. 100 мм. р.с.

 

362. Мидың ішкі қысымын түсіру үшін қолданылады:

+ А. Маннитол;

Б. Метрогил;

В. Метродиназол;

Г. Метроклопрамид;

Д. Методонол;

 

363. Мидың ішкі қысымын түсіруге болады:

А.Изотоникалық ерітінді;

Б. Гипотоникалық ерітінді;

В. Гетеротоникалық ерітінді;

+ Г. Гипертоникалық ерітінді;

Д. Гормотоникалық ерітінді;

 

364. Маннитолдың осматикалық әсері оны салғаннан кейін мына уақыт аралығында білінеді:

А. 2 – 3 минутта;

Б. 5 – 7 минутта;

В. 10 – 15 минутта;

+ Г. 15 – 30 минутта;

Д. 30 – 45 минутта;

 

365. Маннитолдың әсері төмендегідей болмайды:

А. Плазманың көлемі көбеймейді;

Б. Эритроциттердің деформацияға қабылеті;

В Қанның қоюлығы төмендеуіне;

Г. Мидың қан айналу көлемінің ұлғаюына;

+ Д. Оксигемоглобиннің деңгейі көтерілуі;

 

366. Маннитолдың терапевтикалық әсері жалғасады:

А. 30 минут;

Б. 2 сағат;

+ В. 6 сағат;

Г. 12 сағат;

Д. 24 сағат;

 

367. Бір литр ерітіндінің ішіндегі осмотикалық ерітіндінің концентрациясы (қоюлануы) дегеніміз:

+ А. Осмолярлық;

Б. Осмолялдық;

В. Осмотикалық қысым;

Г. Онкотикалық қысым;

Д. Гиперосмолярлық;

 

 

368. Бір литр ішіндегі осмотикалық ерітіндінің концентрациясы дегеніміз:

А. Осмолярлық;

+ Б. Осмолялдық;

В. Осмотикалық қысым;

Г. Онкотикалық қысым;

Д. Гиперосмалярлық;

 

369. Ерітінді арқылы және ерітіндіде осмостың болмауы үшін ерітіндіні жартылай өткізгіш мембранадан ажыратқан кездегі қысым:

А. Осмолярлық;

Б. Осмолялдық;

+ В. Осмотикалық қысым;

Г. Онкотикалық қысым;

Д. Гиперосмолярлық;

 

 

370. Жалпы осмотикалық қысымның ірі белокты молекулалар әсерінен пайда болатын бір бөлігі:

А. Осмолярлық;

Б. Осмолялдық;

В. Осмотикалық қысым;

+ Г. Онкотикалық қысым;

Д. Гиперосмолярлық;

 

371. Осмолярлық ерітіндінің қалыпты концентрациялы плазмадан жоғары көтерілуі:

А. Осмолярлық;

Б. Осмолялдық;

В. Осмотикалық қысым;

Г. Онкотикалық қысым;

+ Д. Гиперосмолярлық;

 

372. Гиперосмолярлық ерітіндінің сұйықты клетканың ішінен клетканың сыртқы кеңістігіне бөле білу қабылеті:

А. Осмолярлық;

+ Б. Гипертониктік;

В. Осмотикалық қысым;

Г. Онкотикалық қысым;

Д. Гиперосмолярлық;

 

373. Мидың ішкі қысымын өлшеу үшін пайдалануға анағұрлым қажетті:

А. Эпидуралды;

Б.Субдуралды;

В Субарахноидалды;

Г. Паренхиматозды;

+ Д. Интравентрикулярлы;

 

374. Бас сүйек пен миға ауыр соққы алғандардың қысымының шегі:

А. 5 – 10 мм. р.с.

Б. 10 – 15 мм. р.с.

+ В. 20 – 25 мм. р.с.

Г. 30 – 35 мм. р.с.

Д. 40 – 45 мм р.c.

 

375. Мидың ишемиясына өтіп кету қауіпін тудыратын церебралды перфузиялық қысымының деңгейі:

А. 5 – 10 мм. р.с.

Б. 10 – 15 мм. р.с.

В. 20 – 25 мм. р.с.

Г. 30 – 35 мм. р.с.

+ Д. 50 – 60 мм. р.с.

 

 

376. Мидың ішкі қысымын өлшегенде қолданылмайды:

А. Фуросемид;

Б. Маннитол;

В. Натрии тиопенталы;

+ Г. Морфин гидрохлориді;

Д. Гипертоникалық ерітінді;

 

377. Бас сүйек пен мидан ауыр жарақат алған пациенттерді тамақтандыру төмендегідей:

А. Жарақаттан соң 24 сағатқа жеткізбей;

Б. Жарақаттан соң 48 сағатқа жеткізбей;

+ В. Жарақаттан соң 72 сағатқа жеткізбей;

Г. Жарақаттан соң 92 сағатқа жеткізбей;

Д. Жарақаттан соң 1 аптаға жеткізбей;

 

378. Бас сүйек пен мидың ауыр жарақатын емдегенде пайдалануға болмайды:

А. Фуросемид;

Б. Маннитол;

В. Натрии тиопенталы;

+ Г. Стероидтар;

Д. Гипертоникалық ерітінді;

 

379. Бас сүйек пен мидың ауыр жарақаттан емдегенде пайдалануға мүлде болмайды:

А. Фуросемид;

Б. Маннитол;

В. Натрии тиопенталы;

+ Г. Преднизолон;

Д. Гипертоникалық ерітінді;

 

380. Бас сүйек пен мидың ауыр жарақатын емдегенде пайдалануға болмайды:

А. Фуросемид;

Б. Маннитол;

В. Натрии тиопенталы;

+ Г. Дексаметазон;

Д. Гипертоникалық ерітінді;

 

381. Бас сүйек пен мидан ауыр жарақат алған аурулардың өміріне төнген қауіпті азайтады:

А. Стероидтық препарат салу;

+ Б. Трахеостома пайдалану;

В. Антиконвульсант пайдалану;

Г. Асқазанға арнайы зонд жасау;

Д. Мидың электрофизиологиялық белсенділігінің мониторингі;

 

382. Плазмадағы натрийдің қалыпты мөлшері:

А. 4,5 мэкв/л

Б. 10 мэкв/л

В. 75 мэкв/л

+ Г. 140 мэкв/л

Д. 210 мэкв/л

 

 

383. Плазмадағы калийдің қалыпты мөлшері:

А. 1,5 мэкв/л

+ Б. 4,5 мэкв/л

В. 7,5 мэкв/л

Г. 14,5 мэкв/л

Д. 21,5 мэкв/л

 

 

384. Ауру адамның шамадан тыс белсенді қимылдауы төмендегі жағдайға әкеледі:

А. Эпилептикалық талмаға;

+ Б. Мидың ішкі қысымының көтерілуіне;

В. Ликворлық қысымның түсуіне;

Г. Димпинг – синдромына;

Д. Өкпе қабынуының бірден пайда болуына

 

 

385. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны азайғанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Глиома;

Д. Атерома;

 

386. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны төмендегенде пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Гидрома;

Д. Атерома;

 

 

387. Бұл процесс МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны төмендегенде пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Демиелинизация;

Д. Атерома;

 

388. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Киста;

+ В. Липома;

Г. Гидрома;

Д. Церебромаляция;

 

 

389. Бұл процесс МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Киста;

+ В. Атерома;

Г. Гидрома;

Д. Церебромаляция;

 

390. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Киста;

+ В.Дермоид ісігі;

Г. Гидрома;

Д. Церебромаляция;

 

391. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне жоғары қарқынымен артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Глиома;

Д. Атерома;

 

392. Бұл процесс МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны жоғарылағанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Ишемия ошағы;

Д. Атерома;

 

393. Бұл субстрат МР – сигналының Т1 режиміне жоғары қарқыны артқанда пайда болады;

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

+ Г. Мидағы ісінуы;

Д. Атерома;

 

394. Аталған мидың ішкі ісігінде МР – сигналының қарқыны Т1 және Т2 режимінде өзгеріссіз:

+ А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

Г. Глиома;

Д. Атерома;

 

395. Мидың ішкі ісігінің бұл түрінде МР – сигналының Т1 режиміне қарқыны өзгермейді:

А. Менингеома;

Б. Дермоид ісігі;

В. Липома;

Г. Глиома;

Д. Атерома;

 


Дата добавления: 2015-10-19 | Просмотры: 744 | Нарушение авторских прав







При использовании материала ссылка на сайт medlec.org обязательна! (0.111 сек.)