Миокардиттер
Миокардиттер балалар арасында жиі кездеседі. Олар негізгі инфекция аурулурның асқынуы ретінде пайда болады.
Этиологиясы: вирустар стафилакокк. Стрептококк сиректеу болсада, дәріде, тамақта аллергиялық миокардит кездеседі. Вирус, стрептококк, аллергия тұқым қуалауға бейімділік.
Патогенезі: миокардиттердің патогенезі негізінен иммундық бұзылыстарға байланысты. Миокардитациттер қабынуының пайды болуы антиденелер мен В-лимфациттер қайшы әсерлесуінен болады.
Миокардиттерідің жіктелуі:
Этиологиялық фактор – вирустық, бактериалдық, саңырауқұлақтық,аллергиялық.
Түрі: (аурудың лаколизациясына қарай) – кардит. Жүректің өткізгіш жүйесінің зақымдануы.
Ағымы: жедел ағымы – 3 айға дейін
Жеделдеу ағымы – 18 айдан аса (рецидивті бірден созылмалы)
Кардиттің ауырлығы: жеңіл, орташа, ауыр.
Жүрек жетіспеушілігің түрі:
- сол қарыншалық І,ІІ,ІІІ дәрет
- оң қарыншалық І,ІІ,ІІІ дәрет
- екі қарыншалық (тоталдық)
Бітуі мен асқынулары – кардиоскироз, миокард гипотрофиясы, ырғағы мен өткізгіштің бұзылысы тромбоэмболиялық синдром.
Клиникалық көрінісі: жедел ағымды ЖРВИ басылар кезде экстрикардиалдық синдромның белгілері пайда болады: тәбеті төмендеу, сылбырақ, ұйқысы тынышсыз, лоқсу, ентігу, бетінің бозаруы мен көкшілденуі, жүректің жиі соғуы, кіші дәреттің азаюы.
Жүректе – көлемінің үлкеюі, І тонның дыбысының әлсіреуі, кейде систолалық шудың естілуі, тохи-братмиялар, экстросистолиялар. ЭКГ-де алғашқы 2-3 жиілікте QRS волтажынының төмендеуі, блокада пайда болады. Үлкен балаларда миокардит созылмалы ағымды болып келеді, сондықтан уақытылы диагноз қою керек. Созылмалы кардиттің белгілері: салмақ қосудың бәсеңдеуі, жүрек төбесі түртісінің әлсіреуі, кеуде сүйегінің бүкіреюі, жүрек көлемінің сол жаққа кеңеюі, систолалық шу, кейде цианоз, аздап бауыр өсуі. Көп уақыт бойы жүрек жұмысы бұзыла қоймайды, бірақ тиісті ем болмаса кешікпей бірден екі қарыншаның да жұмысы бұзылады, ентігу пайда болады.
Диагноз: ЭКГ, рентген, ЭХОКГ – қойылады.
Емі: Кардиттерді емдеу екі сатымен жүргізіледі:
1. Жедел ағымды уақытында ауруханада емдеу
2. Емханада, санаторийде жүргізіледі.
Төсек режимін сақтау, сұйық тағам беруін қадағалау, антибиотиктер, глюкокортикойдтар 1-1,5 мг/кг есебімен 2-3 жеті, аспирин, индометацин, вольтарен, созылмалы түрінде – делагил не плаквилил, жүрек жұмысының жетіспеушілік белгісінде гликозидтер – дигоксин, миокардиттің метоболизмін жақсарту үшін – рибоксин, ретаболил, калий оратат, витаминдер, АТФ, кокорбоксилаза.
Профилактикасы: арнайы профилактикасы жоқ. Ауру бала үнемі кардиоревматологтың бақылауында тұруы керек, керегінде ауруханада емделуі керек.
Вегетативтік қан тамырларының дистониясы.
Жүректің әр бөлімдерінің және қан тамырларының нервтенуі вегетативті нерв тамырларынан жүзеге асады – симпатикалық және парасимпатикалық нервтер арқылы. Бұл нервтерінің жұмысына пубертаттық кезең көп әсер етеді. Пубертаттық кезең уақытында көп балалардың, әсіресе ер балаларда симпатикалық нервтің жұмысы басым болады, ал кейбір балалара (көбінесе қыз балаларда) – парасимпатикалық нервтің жұмысы басым. Осыған байланысты вегетативті – қан тамырлық дистонияның екі түрін ажыратады:
1. ВКД – гипотониялық типі
2. ВКД – гипертониялық типі
ВКД – да жалғыз қан қысыма ғана бұзылып тұрмай, басқа ағзаларда да өзгеріс көп болады (асқазанда, өтте, ішектерде, жүректе). Бұл көбіне пубертаттық кезеңдегі эндокриндік факторлардың әсерінен.
ВКД - гипертониялық типі – көбінесе бас ауырады (бастың бір жері-маңдай, шеке, желке жағы) оның кенеттен басталуы, бас айналады, құлақ шулауы, жүрек тұсы ауруы, іш ауру дистониясы. Артериалдық гипертония тұрақты болмайды, бір тәуліктің ішінде бірнеше құбылуы мүмкін. Көбінесе гипертензия әртүрлі эмоцияларға не оқудың қиындығына байланысты шығады. Бұл балалар шаршағыш, ашуланғыш, мазасыз, жүрек тұсы шаншиды, ауырлықты көтере алмайды. Қан қысымы 7 жастан өлшеу міндетті түрде.
Емі: медикаментсіз – күн тәртібін жөнге салу 9-10 сағат ұйқы, түскі демалыс, таза ауа, таңертеңгі гимнастика, телевизорды 1-1,5 сағаттан артық көрмеу. Тағамдарын тәртіпке келтіру: тұзды, май лы ғып тәттілігін азайту. Өсімдік майларын қолдану.
Медикаменттермен емдеу – седативті дәрілер – валериана, шалфей, барбарис, транквилизаторлар – фенибут 0,25-0,75 тәулігіне, седуксен 2,5-10 мг/кг тәулігіне. β-адреноблокаторлар – анаприлин, обзидон 10 мг, 3 рет. Анаприлин, обзидон - демікпе, қант диабеті, брадикардия бар балаларға беруге болмайды.
Болжамы: бала кезіндегі АГ-тиімді емделмесе гипертония ауруына айналады – инфаркт инсульттардың негізгі себебі.
Алдын алу: тиімді тағамдар, семіздікпен күрес, ас тұзын артық қолданбау, тыныштықты сақтау, артық ми жұмысын азайту. Диспансерлік бақылау.
ВКД – гипотониялық типі
Статистика бойынша АГ – гипотензия соңғы жылдары мектеп жасындағы балаларда жиі кездесіп жүр. Бала кезінде емделмеген нейроциркурляторлық, вегетативтік тамырлық дистониясы ересек адамдарда артериялдық гипотензиясын береді.
Этиологиясы:
1. Тұқымдағы бейімділік (анасы жағынан)
2. Анасының осы балаға екі қабат кезінде қан қысымы ұзақ төмен болуы 90-50 мм.
3. Өзіне тән психосоматикалық ерекшеліктері (депрессия)
4. Дене қимылының аздығы, режимнің бұзылуы
5. Компьютеризация
Клиникалық көрісі: негізгі шағымдары – бас ауру, шаршағыштық пен әлсіздік, ұйқысы қанбау, ұмытшақтық, зейіннің төмендігі, басы айналып, орнынан тұрғанда көзі қарауытады, жүрек тұсы шаншып ауруы, іштің ауруы, тәбеті төмен, сүйектердің ауруы, қол-аяқ ұйып, мұздауы, кейде мұрыннан қан ағуы, талып қалуы. Ауа райы өзгергенде осы шағымдардың көбейетіні байқалады.
Емі: дәрі-дәрмексіз ем
Күн тәртібін реттеу, күндіз ұйқтау, таза ауада тәулігіне 2 сағат жүру, жастығының жоғары болуы.
Таңертеңгі гимнастика, су процедурасы
Тамағында ас тұзын көбейту, шоколад, кофе, шәй
Шынықтыру, массаж, гимнастика, физиотерапия – магния, Са, бром-мезатонмен электро фарез
Медикаменттік ем: элеутерококк, адыраспан, жень-шень, кофеин, ангиотензин, кордиамин, витаминдер-А,Б,С; рибоксин ККБ.
Болжамы: - сәтті. Емделген жағдайда АГ созылмалы түрге айналып, криздері көбейеді.
- ересекте: ишемиялық инсульт, жүрек ишемия ауруы, атеросклероз, коллапс.
Алдын алу:
- режим
- дене шынықтыру
- инфекция ошақтарын емдеу
- компьютерде аз отыру және т.б.
Зәр шығару жүйесінің АФЕ, аурулары, күтімі және оларды бақылау.
Зәрді сүзу және шығару мүшелеріне жатады: бүйрек, несепағар, қуық.
Сәбилердің бүйректерінің төменгі шегі жамбас сүйегінің жотасына жетіп жатады. Ал жоғарғы шегі біраз өзгеріп тұрады. Ол нәрестенің қозғалысына және демалысына, дене бітіміне байланысты. Несеп жолдары баланың денесінің ұзындығына қарағанда ұзын болып келеді. Шамамен 13-14 см. Тегіс бұлшықеттердің әлсіздігінен несеп жолдарының қозғалуы, жиырылуы байқалмайды.
Қуық – жаңа туған баланың құрсақ мүшесі болып есептеледі. Тек алғашқы 2 жылда төмен кіші жамбасқа түседі. Бұлшықеті нашар жетілген, жиырылуы әлсіз. Қуықтың сиымдылығы: жаңа туған балада – 30 мл
1-3 жаста – 50-90 мл
5-9 жаста – 200 мл
12-15 жаста – 300-400 мл.
Үрпі каналы – ер бала – 5-6 см, өсе келе 10-12 см.
Диаметрі бойынша бірдей емес. Себебі: 3 физиологиялық тарылу бар:
- Ішкі сфингтерде
- Жамбас көкетіне ауысатын жерде
- Несеп жолының сыртқы тесігінде.
Қыз баланың үрпі каналы – қысқа, диаметрі – енді.
Нефрон – бүйректің функциялық және морфологиялық бірлігі болып есептеледі. Әрбір бүйректе 1 млн-ға жуық нефрон болады. Нефрон 2 бөліктен тұрады:
Мальпигиев денешіктері
Өзекше (Генди тұзағы)
Бүйрек – үздіксіз несеп бөледі. Ұрықтың 5 айлығынан басталады. Қан түзу процесі гидростатикалық қысымның айырмашылығына байланысты. Алғашқы несептің сапалық құрамы, ол қан құрамына ұқсас келеді. Тек қан түйіршіктері мен белок болмайды. Алғашқы несептің құрамындағы заттар нефронның дистальды бөліктерінде реабсорбция және секреция процестеріне байланысты қанға түседі.
Нефронның дистальды бөлімі 3 бөлімшеден тұрады:
1. Проксимальды өзекше
2. Генри тұзағы
3. Дистальды өзекше
Дата добавления: 2015-02-06 | Просмотры: 2593 | Нарушение авторских прав
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
|