АкушерствоАнатомияАнестезиологияВакцинопрофилактикаВалеологияВетеринарияГигиенаЗаболеванияИммунологияКардиологияНеврологияНефрологияОнкологияОториноларингологияОфтальмологияПаразитологияПедиатрияПервая помощьПсихиатрияПульмонологияРеанимацияРевматологияСтоматологияТерапияТоксикологияТравматологияУрологияФармакологияФармацевтикаФизиотерапияФтизиатрияХирургияЭндокринологияЭпидемиология

ГИПЕРТЕРМИЯ

Гипертермия - қорғаныш-компенсаторлық реакция, ағзаның ауруға деген иммунды жауабы:

1) қанның бактерицидтік қасиеті артады

2) лейкоциттердің белсенділігі артады

3) эндогендік интерферонның бөлінуі артады.

Қызба өзінің қорғаныш қызметін тек белгілі бір деңгейде ғана орындайды. Температураның одан әрі жоғарлауы барысында тыныс алу және қан айналымына салмақ түсу артады (әрбір t°>37°С – тыныс алу жиілігі минутына 4 дем алыс қозғалысына артады, ал пульс – минутына 10 соғуға артады), бұл қанға оттегінің түсуін арттырады; бірақ оттегі мөлшерінің бұлай артуы тіндердің оттегіге деген қажеттілігін қанағаттандыра алмайды да гипоксия артады. Бұл кезде бірінші кезекте орталық жүйке жүйесінің қызметі бұзылады да құрысып тырысулар дамиды. Көбіне бұл жағдай дене температурасы t°- 39°-40°С көтерілігенде байқалады.

Гипертермияның түрлері:

1 ) Қызыл (жеңіл) - жылу жасау жылу бөлуге тең. Жалпы жағдайы аса бұзылмайды. Тері қабаты аздап қызарған, жылы, дымқыл.

2) Ақ (ауыр) - жылу жасау жылу бөлуден артық, себебі перифериялық тамырлар тарылады. Тоңу, қалтырау. Тері қабаты боз.Тырнақ ойықтары, еріндері көгерген.

Гипертермия кезіндегі көмек алгоритмі

1. Баланы төсекке жатқызу.

2. Қысып тұрған тар киімнен босату.

3. Таза ауаның болуын қамтамасыз ету.

4. Гипертермияның түрін анықтау:

· Егер қызыл болса – қызу түсірудің физикалық әдістерін қолдану, көп мөлшерде сұйықтық беру, ыстық түсіретін дәрілер беру.

· Егер ақ түрі болса –қызыл түріне ауыстыру (жылыту, жылы сұйықтық беру, спазмолитиктер: но-шпа, папаверин енгізу)

5. Температураның көрсеткішіне сәйкес шаралар өткізу:

а) t – 37-37,5⁰ С- көп сұйықтық беру

б) t – 37,5-38⁰ С- физикалық әдістер қолдану

в) t – 38-38,5⁰ С- ауыз арқылы ыстық түсіретін дәрілер беру (парацетамол, панадол, аспирин) немесе цефекон балауызы тік ішекке енгізу.

6. Оттегі беру.

7. Шара өткізуден 20-30 мин өткеннен кейін баланың зәрге отыруын және дене температурасын қадағалау.

ҚҰРЫСЫП ТЫРЫСУ СИНДРОМЫ

Құрысулар - дене және аяқ-қолдардың түр-сипатының өзгерісін тудыратын еріктен тыс болатын бұлшық еттердің жиырылуы.

Фебрильді құрысулар - жоғары температура кезінде.

Афебрильді – тууылу кезіндегі жарақаттарда, бас миының зақымдануында болады.

Ырғақты құрысулар – көбіне эпилепсия кезінде.

Құрысулардың жергілікті және жайылған түрлері бар.

Құрысу синдромының кезеңдері:

I. Тоникалық -а) сыртқы ортамен байланыстың кенет жоғалуы;

б) көз қарасы бір орында тұрмайды, одан әрі жоғары және бір жаққа тігіледі;

в) басын артқа шалқайту;

г) қолдары бүгілген және аяқтары тік жазылған

II. Клоникалық -а) басында бет, одан әрі дене, аяқ-қолдарының бұлшық еттері жиырылады және жылдам жайылады;

б) тері қабаттары бозарған.

Жедел көмек алгоритмі

1. Баланы тегіс, жұмсақ жерге жатқызу, жарақаттайтын заттарды алып тастау.

2. Басын тез арада бір жақ қырына бұрып жатқызу.

3. Қысып тұрған тар киімнен босату.

4. Таза ауаның болуын қамтамасыз ету.

5. Күрек тістерінің арасына шиыршықталған салфетка немесе мақтамен (бинтпен) оралған шпатель салу.

6. Құрысуға қарсы препараттар енгізу:

- диазепам 0,1мл/кг - тік ішекке инесіз туберкулин шприцімен 4-5 см тереңдікке (ИВБДВ), 2 рет қайталау, аралығы 10 минут, егер тиімсіз болса көк тамырға немесе бұлшық етке - реланиум (седуксен)

- 0,1 мл/жасына (0,3-0,5 мг/кг) немесе

- дроперидол – 0,2мл/кг немесе

- 25% магний сульфат – 0,2мл/кг немесе

- ГОМК 50-100 мг/кг (1 мл – 200 мг)

7. Оттегі беру.

8. Құрысудың себебін анықтау және жою.

Дата добавления: 2015-10-19 | Просмотры: 4067 | Нарушение авторских прав