АкушерствоАнатомияАнестезиологияВакцинопрофилактикаВалеологияВетеринарияГигиенаЗаболеванияИммунологияКардиологияНеврологияНефрологияОнкологияОториноларингологияОфтальмологияПаразитологияПедиатрияПервая помощьПсихиатрияПульмонологияРеанимацияРевматологияСтоматологияТерапияТоксикологияТравматологияУрологияФармакологияФармацевтикаФизиотерапияФтизиатрияХирургияЭндокринологияЭпидемиология

Диагнгостикасы.

- Анамнез жинау

.-Туберкулиндиагностикасы айқын+ болады

-Бактериологиялық зерттеу.Қақырықта МБТ тек өкпеде деструкция болғанда ғана көрінеді сол үшін Люминесцетті микроскопия жүргізілу қажет.

-Ретген көрінісі СДӨТ өкпеде субтотальді немесе тотальді салыстырмалы симметриялы диссеминациялық ошақтар көрінеді.Кейбір жағдайда өкпеде сақина тәрізді ыдырау қуысы көрінеді.

Жалпы қан анализінде шамалы лейкоцитоз,иСОЭ жоғарлаған,шамалы эозинофильдермен лимфоциттер төмендеген. Жалпы зәр анализінде белок анықталады.ИФА –МБТ антидене титрі жоғарлайды.

Милиарлы өкпе туберкулезі.Патогенезі,диагностикасы.

Гемотогенді жолмен таралатын туберкулездің жайылмалы формасы.Өкпе бойында біркелкі ұсақ бөртпелердің және дәнек тәрізді туберкулез томпешігінің пайда болуымен көрінеді.Даму жолы:МБТ көп мөлшерде қанға түскен кезде және иммунитеттің төмен болуынан бірден дамиды

Диагностика Милиярлы туберкулезде алғашқы күндері ретгенде тек өкпе суретінін диффузды

В мокроте нередко находят МБТ.

Реакция на пробу Манту вначале нормергическая или гиперергическая, по мере прогрессирования заболевания становится отрицательной.

В гемограмме лейкоцитоз (15 – 18·10⁹/л), который по мере прогрессирования сменяется лейкопенией (4 – 5·10⁹/л), моноцитоз, эозинопения, нейтрофилез со сдвигом влево, ускоренное СОЭ.

В моче иногда определяется белок.

При запоздалой диагностике и не своевременно начатого лечения быстро наступает летальный исход.

При обсеменении мозговых оболочек развивается менингит (менингоэнцефалит) – менингеальная форма острого милиарного туберкулеза. У таких больных возникает резкая головная боль, рвота, рано наступает оглушенность, потеря сознания, психические нарушения. Оболочечные симптомы у части больных слабо выражены и могут даже отсутствовать. Возможны эпизоды кратковременных речевых нарушений, периодическое онемение языка, слабость нижних конечностей. В спинномозговой жидкости всегда повышен уровень белка при смешанном либо с преобладанием нейтрофилов плеоцитозе; у больных с тяжелым течением заболевания отмечается низкое содержание сахара. Примерно у 20% больных в ликворе находят МБТ. Летальность высокая.

Н.И. Пирогов в 1842-1848 гг. описал клиническую картину туберкулеза с генерализованным поражением внутренних органов и тяжелейшей интоксикацией, во многом сходной с таковой у больных брюшным тифом, что послужило основанием назвать его тифоидной формой милиарного туберкулеза.

Заболевание обычно начинается с недомогания, диспепсии, головной боли, познабливания, субфебрильной температуры. В течение 7-10 дней симптомы нарастают – на высоте заболевания резко выражены слабость, недомогание, адинамия, у большинства больных появляется сухой, надсадный кашель, диспепсические расстройства, постоянная лихорадка 38-40^ОС. Возможен диффузный теплый цианоз, иногда появляется желтушное окрашивание кожных покровов или розеолезная сыпь на животе.

Одним из вариантов острого милиарного туберкулеза может быть генерализованный туберкулезный полисерозит.

Диагностика. Многообразие форм милиарного туберкулеза, пестрая клиническая симптоматика, нередко тяжелое состояние больного значительно затрудняют своевременную постановку диагноза. Следует тщательно изучать анамнез, целенаправленно искать как внутрилегочные, так и внелегочные очаги туберкулеза. Целесообразно исследовать глазное дно. Однако облегчает постановку диагноза лишь появление характерной рентгенологической картины - густой однотипной мелкоочаговой диссеминации в легких. Исследование мокроты на МБТ и туберкулинодиагностика малоинформативны. В сомнительных случаях следует назначить пробную химиотерапию.

Лечение. Больные милиарным туберкулезом требуют индивидуального подхода к лечению; по группировке ВОЗ они относятся к категории 1

1. Геморрагиялық васкулит. Клиникасы, диагностикасы.

2. Дерматомиозит. Клинико-диагностикалық критерийлері.

3. Бронх демікпесі. Диагностикасы, ажырату диагноз.

4.. Бронх демікпесі (БД) – оның негізгі патогенетикалық механизмдері қабынулармен шартталған бронхтардың гипербелсенділігі, ал негізгі клиникалық көріністері бронхтарылу салдарынан тұншығу ұстамасы (көбінесе эспираторлық мінездегі), бронх сілемейлі қабатының гиперсекрециясы мен ісінулері болып табылатын, тыныс жолдарының созылмалы ауруы. Тұншығу ұстамалары, сонымен қатар бронх демікпесіне тəн жөтел, кеудедегі «бітелу» сезімі, ысқырмалы шалғайлық сырылдар, көп жағдайда түнгі немесе таңертеңгі уақыттарда пайда болады жəне жартылай немесе толық қайтымды (аяқ астынан немесе ем салдарынан) бронхиалдық обструкциямен бірге жүреді.

ДИАГНОСТИКА

Шағымдар мен анамнез:
- жөтел, əсіресе түнде;
- қайталанбалы сырылдар;
- қайталанбалы қиындаған тыныс алу;
- қайталамалы кеуде клеткасының басылу сезімі;
- симптомдар түнде пайда болады немесе нашарлайды;
- симптомдар триггерлермен жанасу кезінде ауырлайды;

Аяқ астынан немесе бронходилататорлар мен қабынуға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін симптомдардың жоғалуы, бронх демікпесінің маңызды маркерлері болып табылады. Науқаста немесе оның туыстарында атопиялық аурулардың болуы.

Физикалық тексеру:

Термометрия. Дене қызуының тұрақты жəне ұзақ уақыт көтерілуі кезінде, қызбаның жоғарылығында, флораның антибиотиктерге сезімталдылығын анықтаумен гемокультураны бактериемияға зерттеу.

Инструменталдық зерттеулер:

Спирометр (ОФВ 1 немесе ФЖЕЛ) немесе пикфлоуметр көрсетімдері бойынша (тыныс шығарудың шыңдық жылдамдығы – ТШШЖ) тыныс жолдарының қайтымды немесе өзгермелі төмендеуі.
Пикфлоуметрді пайдалану кезінде демікпе жайлы ойлауға болады, егер: ЖШШЖ тез əсер ететін агонистер жұтқаннан соң, 15-20 минуттан кейін 15% аса жоғарыласа, немесе Бронходилататорлар қабылдайтын науқастарда, кешке өлшенген ЖШШЖ таңертеңгілік мəннен 20% жəне бронходилататорлар қабылдамайтын науқастарда 10% ерекшеленсе, немесе ЖШШЖ 6 минут үздіксіз жүгіру немесе физикалық жүктемеден кейін 15% аса төмендесе.

Мамандар консультациясы үшін көрсетімдер: көрсетімдер бойынша.
Негізгі жəне қосымша диагностиклық шаралар тізімі
Негізгі диагностикалық шаралар тізімі:

Қанның жалпы анализі.

Зəрдің жалпы анализі.

Микрореакция.

Қақырықтың жалпы анализі.

Флюорография.

Сыртқы тыныс алу функцияларын зерттеу.
Қосымша диагностикалық шаралар тізімі:

Кеуде клеткалары ағзаларының рентгенографиясы.

Пульмонолог консультациясы.

Стоматолог консультациясы.

Отоларинголог консультациясы.

Тері сынамалары.

Провокациялық сынамалар.

Қақырық цитологиясы, қақырықты БК-ға зерттеу.

Микробтардың антибиотиктерге сезімталдығын талдау.

Аллергосынамаларды жүргізу.

Сыртқы тыныс алуды бронхолитикпен жəне /немесе бронхопровокатормен зерттеу.

Дата добавления: 2015-12-16 | Просмотры: 670 | Нарушение авторских прав