АкушерствоАнатомияАнестезиологияВакцинопрофилактикаВалеологияВетеринарияГигиенаЗаболеванияИммунологияКардиологияНеврологияНефрологияОнкологияОториноларингологияОфтальмологияПаразитологияПедиатрияПервая помощьПсихиатрияПульмонологияРеанимацияРевматологияСтоматологияТерапияТоксикологияТравматологияУрологияФармакологияФармацевтикаФизиотерапияФтизиатрияХирургияЭндокринологияЭпидемиология

Сурет. Септик 4 страница

Алайда, көп қабатты үйлердің белгілі бір кемшіліктері бар. Онда тұрғындардың тығыздығы жоғары болады, үйдің орналасуына және ондағы ішкі ортаға көптеген сыртқы факторлар (көшелерді жоспарлау, көрші үйлер) әсер етеді, микроклиматына жасыл желектердің жайлы әсері байқалмайды. Үйдің биіктігі таза ауада ұзақ уақыт бойына жүруге мүмкіндік бермейді, бұл үйлердің тұрғындарында биіктіктен қорқу сезімдері пайда болады. Бөлмелерде жылу режимі, ауа алмасуы жиі бұзылады, дыбыс изоляциясы жеткіліксіз, бөлмелердің ауасы желдеткіш шахталар мен қоқыс құбырларынан шыққан заттармен ластанады.

Екінші жағынан, көп қабатты (5 қабаттан артық) ғимараттарда санитарлық-техникалық қолайлы абаттандырудың қажетті деңгейін қамтамасыз ету жеңілірек болады. Бұл ғимараттар орталық су құбырымен, канализациямен, қоқыс құбырларымен, лифттермен, балкондармен және лоджиялармен, орталықтан жылыту жүйесімен, табиғи желдетілуді күшейтетін құралдарымен, ал ыстық аудандарда кондиционерлермен және тұрғын үй бөлмелерін шаңнан тазартатын ваккумды қондырғылармен жабдықталады.

Кейінгі кездері, 24-30 қабатты биік үйлердің, соның ішінде, бөлмелері екі деңгейде орналасқан, лоджиялар мен балкондары, кең холлы бар люкс-пәтерлер салу кеңінен таралуда. Бұндай ғимараттардың салу тұрғын үй бөлмелерінде қолайлы жағдайларды қамтамасыз ету жөніндегі күрделі сәулеттік-жоспарлау және санитарлық мәселелерді шешуімен байланысты. Бұдан басқа, ғимараттың бұрынғы жалпы түрін сақтай отырып, оның қабаттарын едәуір көбейту, адамның қалыпты тіршілік етуіне қажетті жағдайларына қарама-қайшы келеді, гипоксия тудырады, оның психикасына теріс әсер етеді. 16-22 қабатты үйлердің алып қабырғаларымен қоршалған аулалар адамдардың демалуына арналған кеңістік ретінде кабылданбайды. Тұрғындар ондай аулаларда болғанда, өзін көңілсіз сезінеді.

Терезелері «шыңырауға» шығатын, ал балкондары мен лоджиялары жердің бетінен ондаған немесе жүздеген метр биіктікте орналасқан, биік қабаттарындағы пәтерлер тұрғындарының өмір сүруіне өзіне тән қолайсыздықтар тудыратыны әбден айқын. Мүмкін, өзінің эволюция үрдісінде жердің бетіндегі тіршілікке үйренген, адам ағзасының физиологиялық қасиеттерімен санасу керек шығар.

Қазіргі кезде әр түрлі нақты жағдайларға қолайлы болып табылатын тұрғын үй құрылысының ұтымды түрлері іздестірілуде. Мысалы, қазірдің өзінде, гимараттардың корпусы қиғаш, кертпеш түрінде салынуда, бұл кезде пәтерлер бірінің үстіне бірі, кемерленіп орналасады. Бұндай үйлердегі пәтерлердің тұрғындары, кез келген қабатта өздерін жайлы сезініп, биіктіктен қорқу сезімінен арылады, жоғарғы қабаттары төмендегі қабаттарын көлеңкелемейтіндіктен, барлық пәтерлерге күн сәулесі біркелкі түседі. Бірақ, көз жетерлік болашақта «тым биік» тұрғын үйлер салу аса қолайлы болмайды.

2. Тұрғын үйлердің ішкі жоспарлануы

Тұрғын үйдегі қолайлы жағдайлар келесі гигиеналық талаптарды орындау арқылы қамтамасыз етіледі:

· пәтердің қолайлы кеңістіктік параметрлерін жасау (1 адамға есептелген адамдар тұратын ауданның өлшемі, бөлменің биіктігі, қосымша бөлмелер, пәтерлердегі ашық жайлар);

· жыл мезгілдері мен климаттық аудандарды ескеріп, қолайлы микроклимат жасау;

· бөлмеге күн сәулесінің түсуін қоса алғанда, жеткілікті табиғи және жасанды жарықты ұйымдастыру;

· сандық және сапалық параметрлері бойынша (1 адамға шаққандағы, ауа көлемінің мөлшері, ауадағы антропотоксиндер мен уытты заттардың, микроағзалар мен шаңдардың мөлшері) бөлмедегі ауа ортасының қолайлы жағдайын жасау;

· қаладағы көлік, көше мен пәтер шуының төмен фоны жағдайларында адамдардың ой еңбегімен айналысуы үшін, демалуы мен ұйқтауы үшін қолайлы жағдайлар жасау;

· отбасының шаруашылық-тұрмыстық жұмыстарын орындау мен балаларды тәрбиелеу үшін қолайлы жағдайлар жасау;

· үйдің ішкі көрінісін эстетикалық безендіру үшін жағдайлар жасау.

Тұрғын үй ғимараттарының ішкі жоспарланауының үш түрі бар: пәтерлік, галереялық, қонақ үйлік, немесе дәліздік. Көбінесе, ең жиі қолданылатыны пәтерлік түрі, бұнда бірнеше пәтерлер бір сатыдағы алаңда орналасады. Аз пәтерлі (бір алаңда 2 пәтер) және көп пәтерлі (бір алаңда 3-5 пәтер және одан көп) секциялар да болады. Аз пәтерлі секция ең қолайлы жоспарлануы болып табылады, себебі бұл түрі пәтерлерді желдету үшін ең жақсы жағдайды қамтамасыз етеді.

Тұрғын үй ғимараттарындағы пәтерлерді, оларда бір отбасы тұратын жағдайдан алып, жобалайды. Әрбір пәтерде адамадар тұратын (қонақ бөлме, ұйықтайтын бөлме, жұмыс кабинеті) және қосалқы бөлмелер (кіре беріс, асүйі, дәліз, жуынатын бөлме, дәретхана, балкон, лоджия) қарастырылады. Отбасы мүшелерінің ішінде қарттар мен мүгедектер бар пәтерлерде балкондар мен лоджиялар міндетті түрде болу керек. Пәтердің жоспары, адамдар тұратын бөлмелерді қосалқы бөлмелерден оқшаулауды, өтпелі бөлмелердің санын ең аз етіп, бөлмелер арасындағы қолайлы байланысты, оларға күн сәулесінің жақсы түсуін және өтпелі желдету мүмкіншілігін, шу мен ауаның ластануының алдын алуды қамтамасыз етуі және ең жақсы микроклимат жағдайларын жасауға мүмкіндік тұғызуы тиіс.

Пәтерлерді екі жақтылы жоспарлау ең қолайлы болып табылады, оның бір жақтыдан айырмашылығы, пәтердің бөлмелері екі жағында да: ғимараттың фасадында да және аулалық бөлігінде де орналасады. Бұндай жоспарлау химиялық және биологиялық ластаушы заттардың концентрациясын 3-5 есе төмендетіп, тиімді желдетуді қамтамасыз етеді.

Әлеуметтік тұрғын үй қорының үйлеріндегі пәтерлердің ауданының жоғарғы шегі гигиеналық талаптарға сәйкес құрылыс нормалары мен ережелерімен анықталады. Олар пәтерлердің 2 түріне есептелген: аз метражды және толық метражды (7.1 - кесте)

Кесте

Аз метражды (А) және толық метражды (В) пәтерлер ауданының жоғарғы шегі

Пәтердегі ең жақсы бөлмелерді ұйықтайтын бөлмелерге беру керек, өйткені олар демалуға, ұйықтауға, көңіл аударып жұмыс атқаруға (жұмыс кабинеті болмаған жағдайда), науқастанған жағдайда болуына және т.б. арналады. Ұйықтайтын бөлменің ең аз ауданы 8 м² кем болмау керек. Гигиенистердің пікірі бойынша, ата–аналардың ұйықтайтын бөлмелерінің ауданы 12-15 м² болу керек. Бір бөлмеде ұйықтайтын адамдар саны 2-ден (ерлі зайыптылар, бір жыныстағы адамдар) артық болмауы керек. 12-14 жастан асқан әр жыныстағы балалардың жеке ұйықтайтын бөлмелері болуы керек. Ұйықтайтын бөлмелер өтпелі болмауы тиіс.

Күндіз болуға арналған бөлмелердің (қонақ бөлме, ас үй) ауданы 16 м² кем болмауы керек. Оны кез-келген бағытқа еркін бағыттауға болады, бірақ, оңтүстікке бағытталғаны дұрыс, сондай-ақ, бұл бөлме өтпелі болуы мүмкін. Адамдар тұратын бөлмелердің биіктігі 2,5 м-ден кем болмауы керек, бірақ қолайлырағы одан да жоғары шамалар - 2,75-2,9 м болып табылады. Бөлменің ауданын ұлғайту есебінен биіктігін төмендетуге болмайды, себебі, бөлме төбесінің астында жиналған қызған, ластанған ауаны шығару үшін, оны мен адамның басы деңгейіндегі ауа қабатының арасында 0,3-0,5 м кем емес ауа қабаты болуы керек.

Қосалқы бөлмелердің ішіндегі ең маңыздысы - асүйі болып табылады, онда ас пісіріледі және тұрғындар, көбінесе тамақтанады да. Асүйі ас дайындау кезінде үнемі ластанып отыратындығын және онда әр түрлі тұрмыстық электр құрал-жабдықтары (мұздатқыш, ыдыс жуатын машина, қысқа толқынды пеш және т.б.) орналасатынын ескеріп, асүйнің ең аз ауданы 8 м² кем болмауы керек. Тек бір бөлмелі және ауданы шағын екі бөлмелі пәтерлерде ас үйінің ауданын 5 м² етіп жоспарлауға рұқсат етіледі.

Асүйін су құбырымен және канализациямен қамтамасыз ету үшін, санитарлық жүйені оның жанында орналастырады. Ванна бөлмесінің ең аз ауданы 3,5 м², ал әжетхананың - 0,96 м² кем болмауы тиіс. Бір бөлмелі пәтерлерде біріктірілген санитарлық жүйені орнатуға рұқсат етіледі.

Қолайлы бағытталған (оңтүстік, оңтүстік-шығыс, шығыс) балкондар, лоджиялар мен верандалар сауықтыратын, сондай-ақ, емдік маңызы бар.

Оңтүстік ендікте галерея түріндегі үйлерді де салады, үйлердің бұл түрінде барлық пәтерлердің есіктері галереяға шығады, соның арқасында барлық бөлмелер қолайлы бағытталады, ал галерея таза ауаның қосымша резервуары болып табылады.

Қонақ үйі немесе дәліздік түрдегі үйлерде пәтерлер бір дәліздің екі жағындаорналасады. Бұлай етіп көбінесе жатақханалар мен қонақ үйлерін салады. Бұндай жоспарлау кезінде бөлмелердің өтпелі желдетілуі қиындайды, аурулардың қоздырғыштары таралуына қолайлы жағдай туады, коммуналдық шу деңгейі жоғары болады, қосымша бөлмелердің саны азаяды.

Жатақханалардың адам тұратын бөлмелері, ауданы әрбір тұратын адамға ауданы 6,0 м² кем болмаған кезде, 3 адам ғана тұруына есептеледі. Бөлмелер өтпелі болмауы қажет. Оларды әдетте, қосымша бөлмелермен бірге (ас үй, санитарлық жүйе, кіреберіс), сиымдылығы, жеке бастылар үшін 12 адамнан артық емес және отбасылы адамдар үшін 3 адамнан көп емес адамдар тұратын ұяшықтарға топтастырады

Қазіргі кездегі тұрғын үйлер пәтерлерінің жайлырақ өлшемімен ерекшеленеді. Мысалы, қонақ бөлмелердің ауданы 24-30 м², ұйықтайтын бөлменің - 15-18 м², асүйдің - 12-14 м² -ге дейін жетеді. Кіреберістер, ванна бөлмелері мен әжетханалардың да аудандары үлкейді. Пәтерлердің, адамдар тұратын бөлмелердің де, қосымша бөлмелердің де аудандарының ұлғаюы, сөзсіз, ауа алмасудың жақсаруына, ластану деңгейінің төмендеуіне, психологиялық және физиологиялық комфорт болуына жағдайлар туғызады.

Ауыл тұрғындарының жеке тұрғын үйлері, ауылдық жерлердегі кейбір өзіне тән тіршілік жағдайларын ескеріп, жоғарыда аталған барлық гигиеналық талаптарға сай болуы керек. Мысалы, ауылдық адамдар тұратын үйлерде, тұрғын бөлмелерден, асүй, әжетхана, ванна бөлмесі, кіреберістен басқа, әйнектелген верандалар салынуы, жұмыс киімдері мен қысқы киімдер, сыртқы киім сақтайтын орындарды қарастыру қажет.

3. Тұрғын үйлердің ішкі ортасын ұйымдастыру

3.1. Микроклимат жағдайлары.

Тұрғын үйдің бөлмелеріндегі микроклимат жағдайлары адам ағзасының жылу алмасуы үшін қолайлы жағдайларды қамтамасыз етуі және суық кезде де, жаздыгүні де жақсы жылу сезінуін беруі керек (ΙΙΙ –тарау). Жасалған жайлы жылылық адамның бөлмеде белгілі бір уақытта болуымен шектелмеуі керек және қосымша бейімделу механизмдерінің іске қосылуын талап етпеуі тиіс. Жеңіл үй киімін киген адам салыстырмалы түрде аз қозғалу жағдайында да, өзін жайлы сезінуі қажет.

Тұрғын үйдің микроклимат көрсеткіштерін нормалағанда, адамдардың жасы, жыл мезгілі, климат жағдайлары, бөлменің қандай мақсатта пайдаланатыны ескерілуі керек, яғни нормативтер дифференциалды түрде бекітіледі. Бөлмедегі ауа температурасының орташа деңгейі және ауа температурасының тәуліктік ауытқулары, температураның тігінен және көлденінең алғандағы ауытқулары, ауаның салыстырмалы ылғалдылығы мен қозғалу жылдамдығы нормаланады (7.2- кесте).

Қыс мезгілінде орта және жылы климаттық аймақтарда бөлмелердегі ауаның ең қолайлы температурасы - 18-20ºС, суық аймақтар үшін - 20-22ºС, ыстық аймақтар үшін - 17-18ºС болып табылады. Жылдың суық мезгілінде жылылық жағдайды қалыпқа келтіру үшін үйдің ішіндегі температура біршама жоғарғы болуы керек, себебі энергия ағзаның салқындауның алдын алуға бағытталған зат алмасуын ынталандыруға, қан тамырлары реакцияларын іске қосуға жұмсалады. Қазіргі үйлердегі үлкен әйнектелген беттер қыста өздері салқындап, сәулелену арқылы жылу берілуі нәтижесінде, адам ағзасынан жылудың көп мөлшерде жоғалуына әкеп соғады. Микроклиматты қалыптыстыруға, сонымен бірге, құрылыс материалдарының ауа өткізгіштігі мен гигроскопиялылығы, қабырғалардың қалыңдығы да әсер етеді. Ауа өткізгіштігі және гигроскопиялылығы неғұрлым жоғары болса, соғұрлым бөлмеде температура тез төмендейді. Осыған байланысты, көп адамдар үшін бөлмедегі қолайлы ауа температурасы 20-23ºС болып табылады.

Кесте

Тұрғын үй бөлмелеріндегі микроклиматтың қолайлы параметрлері

Ұйықтайтын бөлмелердегі ауаның температурасы төмендеу (16-18ºС) болуы керек, себебі, бұл ми қыртысы қызметінің таралған тежелуіне ықпал етіп, терең және жақсы ұйқыны қамтамасыз етеді.

Температураның тігінен және көлденеңінен ауытқуы 2-3ºС-тан аспау керек, себебі, температураның едәуір ауытқуы, адамның аяқ-қолдарының салқындауына және әр түрлі аурулардың дамуына әкеп соғады. Еден деңгейіндегі төмен температура адамның аяғының мұздауына, көңіл-күйінің төмендеуіне және суық тигеннен болатын аурулардың, әсіресе балаларда, көбеюіне әкеп соғады. Орталықтан жылытылатын бөлмелердегі ауа температурасының тәуліктік ауытқуы 2-3ºС, ал, пешпен жылытылатын бөлмелерде 4-6ºС болуы тиіс.

Бөлмелердегі қолайлы салыстырмалы ылғалдылық 30-60% деп есептеледі. Ауаның қозғалу жылдамдығы 0,1-0,15 м/сек дейін жылдың суық мезгілінде қолайлы деп саналады. Ауаның 0,3 м/сек дейін қозғалу жылдамдығы үй температурасы жағдайында қолайсыз, денені салқындататын сезім (азынақ сезімін) бермейді.

Жылыту жүйесі тұрақты ыңғайлы микроклимат қалыптастыруы қажет. Микроклиматты автоматты, орталықтандырылған немесе жеке түрде реттейтін мүмкіншілігі болғаны да дұрыс. Жылыту бөлмелердегі ауаны отынның жануы кезінде түзілетін иіс газымен және әр түрлі өнімдермен ластайтын көзі болмауы керек. Бөлмелердің ауасы жылытатын құралдарға отырған органикалық шаңдарының күюі және құрғақ айдау кезінде түзілетін газдармен ластанбауы керек. Бұл газдар ауаға жағымсыз иіс беріп, адамның тыныс алу жолдарының шырышты қабығын тітіркендіреді, тамақ кеберсуі сезімін және басының ауыруын тудырады. Егер жылытатын құралдардың бетінің температурасы 70-85°С аспаса, олардың бетіне отырған шаң күймейді. Жылытатын құралдар бөлмеде көп орын алмауы қажет және бөлмені отын, күлмен ластамау керек. Жылыту пайдалануға ыңғайлы, өрт пен күйік қаупін туғызбауы керек.

Жылыту жүйесінің екі түрі болады: орталықтан және жергілікті (пешпен) жылыту. Орталықтан жылыту кезінде отын жағатын орынды (қазандықты) жылытылатын бөлмелерде тұрған жылытатын құралдардан бөлек орналастырады. Қазандық жеке пәтерге, ғимаратқа, ғимарат тобына, бүкіл ауданға (аудандық жылу жүйесі, жылуэлектрорталығы) біреу болуы мүмкін. Пеште отын жанған кезде түзілген жылу, жылу жеткізгіш ортаны - суды, буды немесе ауаны жылытып, олармен бірге жылытатын қондырғыларға беріледі.

Жылыту жүйесі, жылуды жеткізетін ортаға байланысты, сумен, бумен немесе ауамен жылыту деп аталады. Орталықтан жылытудың, жергілікті жылытуға қарағанда, көп артықшылықтары бар, ол тұрғындарды от жағу жұмысынан босатады, біркелкі (уақыт пен кеңістік бойынша) микроклиматты қамтамасыз етеді, адам тұратын бөлмелерді ластамайды, өрт шығу тұрғысынан қауіпсіз болып табылады. Қыздыратын құралдар - радиаторлардың көлемі үлкен емес және әдетте, терезелердің астында орналасады. Терезеден бөлмеге кірген суық ауа өз жолында қызған радиатордан шыққан ауамен кездесіп, онымен араласады да, еден деңгейінде пешпен жылыту кезінде байқалатын суық ауа ағынын туғызбайды. Жергілікті жылытуды орталықтан жылыту ығыстырып шығаруда, сондықтан, жергілікті жылыту қазіргі кезде көбінесе бір қабатты үйлерде қолданылады.

Тұрғын үйлерді, мектептер, ауруханалар мен қоғамдық ғимараттардың көпшілігін жылытудың ең жақсы түрінің бірі сумен жылыту болып табылады, ол бөлмеде біркелкі, реттелуі жеңіл микроклиматты қамтамасыз етеді. Радиаторлардың бетіндегі температура 85ºС тан жоғары көтерілмейтіндіктен, оларда шаңның күюіне мүмкіндік болмайды. Радиаторлардан шыққан жылу, бөлмеге негізінен, олардың бетінің ауамен жанасуы кезінде таралады. Сондықтан, мұндай жылыту конвекциялық деп аталады. Қазіргі кезде бір қабатты ғимараттардың өзінде, әр пәтердің өзін сумен жылыту барған сайын жиі қолданылады, бұл кезде су ысытатын қазандық асүйде немесе жеке бөлмеде орнатылады.

Бумен жылыту радиаторлардың бетіндегі температураның өте жоғары болуына байланысты тұрғын үйлер мен қоғамдық ғимараттарды жылытуға жарамсыз болып табылады.

Ауамен жылыту екі қызметті: жылыту мен желдетуді бірге атқарады. Алайда, оны қолданғанда гигиеналық ақаулар байқалады, сондықтан, жылытудың бұл түрі тек ірі көлемді бөлмелерді (театр, өнеркәсіп кәсіпорындарын) жылыту үшін қолданылады. Едәуір жиі, соның ішінде ауруханаларда да, жылытудың панельдік-сәулелік түрі қолданылады. Бұл жүйеде жылытатын құралдар бетон панельдердің ішіндегі жылытатын құбырлар жүйесі болып табылады, оларды бөлменің сыртқы қабырғаларының (терезе астында), еденінің немесе төбелерінің ішіне орналастырады. Құбырлар арқылы әдеттегі сумен жылыту кезіндегі сияқты, ыстық су жіберіледі. Панельдер бөлмедегі барлық заттардың беттеріне сәулелік жылу беретін үлкен жылу шығаратын бетті жасайды. Қабырғалардағы панельдерді - 38-45ºС–қа дейін, едендегіні -24-26ºС дейін, төбедегіні - 26-28ºС қа дейін қыздырады. Сәулелік жылыту кезінде адамның жылу алмасуы сапа жағынан өзгереді: сәулелену арқылы жылу жоғалтуы азайып, соған сәйкес конвекция арқылы жылу жоғалтуы жоғарылауы мүмкін. Соның арқасында жылылықтың жайлылығына, сумен жылытқан кездегі сияқты ауаның температурасы 20-22ºС болғанда емес, 17-19ºС кезінде қол жеткізуге болады. Бұл, адамның ашық атмосферада болған кездегі жағдайларына көбірек ұқсас болады, киім астылық кеңістіктің желдетілуін күшейтеді және адамда салқын леп сезінуін тудырады. Сәулелік жылытуы бар бөлмелерде біршама төмендеу температураны сақтау мүмкіндігі, оларды жиі және жақсы желдетуге жағдай жасайды. Нәтижесінде, адамдардың жылу сезінуі жақсы және жұмысқа қабілеттілігі жоғары болады.

Жаз мезгілдерінде, әсіресе, жылы және ыстық климаттық аудандарда, тұрғын үй бөлмелерінің ысып кетуімен күресудің үлкен гигиеналық маңызы бар. Жаз уақытында тұрғын үй бөлмелердегі оңтайлы микроклимат жағдайларының жоғарғы шегі келесідей болуы керек: ауаның температурасы - 24-25ºС, салыстырмалы ылғалдылығы - 30-50% және ауаның қозғалу жылдамдығы - 0,2-0,4 м/с. Ауаның температурасы 28ºС және одан да артық болған кезде, жылу реттейтін үрдістердің зорлануы тіркеледі.

Бөлмелердің қатты қызуы тұрғындардың көңіл-күйлеріне теріс әсер етеді, үй жұмыстарымен айналысуға, демалуға, ұйықтауға, күш-қуатын қайта қалпына келтіруге қолайсыз жағдайлар туғызады. Дененің қатты қызуы, әсіресе, емшек еметін балаларда, диспепсия дамуына бейім етеді. Жүрек-қан тамыр жүйесінің ауруларымен, демікпемен, эндокринопатиямен ауыратындар ыстық пен қапырықты ауыр өткізеді.

Бөлменің қатты қызыуының алдын алу үшін бөлменің терезелерін, белгілі бір инсоляциялық режим қалыптастыратын, дүниенің төрт бұрышына қарай дұрыс бағыттау маңызды болып табылады. Инсоляциялық режим деп, бөлме ішіне тікелей түскен күн сәулесінің қарқындылығы мен ұзақтығын атайды. Инсоляциялық режим жергілікті жердің географиялық ендігіне, терезелерінің дүниенің төрт бұрышына қарай бағытталуына, терезелерді көршілес үйлердің көлеңкелеуіне, терезенің өлшеміне және т.б. байланысты болады. Инсоляциялық режимнің 3 негізгі түрін (7.3-кесте), сондай-ақ, олардың үйлесуінің әр түрлі нұсқаларын ажыратады

Кесте

Солтүстік жартышардың орташа климаттық аймағындағы бөлмелердің инсоляциялық режимінің түрлері

Ыстық және жылы климат жағдайларында терезелерді оңтүстік-батыс және батысқа қарай 200-290º аралығында (7.1. сүрет) орналастыру үйдің қызып кетуіне байланысты ұсынылмайды. Сонымен қатар, барлық климаттық аудандарда солтүстікке бағыттау да (50-310º) ұсынылмайды. Шығыс, оңтүстік-шығыс және оңтүстік бағыттарға (70-200º) қарай барлық климаттық аудандарда да бағыттауға болады. Көк жиектің қолайсыз бағыттарына тек қосалқы бөлмелерді (мысалы, солтүстікте асүйді) және пәтер бөлмелерінің бір бөлігін бағыттауға болады.

Дата добавления: 2014-12-11 | Просмотры: 1434 | Нарушение авторских прав