АкушерствоАнатомияАнестезиологияВакцинопрофилактикаВалеологияВетеринарияГигиенаЗаболеванияИммунологияКардиологияНеврологияНефрологияОнкологияОториноларингологияОфтальмологияПаразитологияПедиатрияПервая помощьПсихиатрияПульмонологияРеанимацияРевматологияСтоматологияТерапияТоксикологияТравматологияУрологияФармакологияФармацевтикаФизиотерапияФтизиатрияХирургияЭндокринологияЭпидемиология

Жіктелуі (Г.Н.Красовский бойынша) 69 страница

Кызметкер жұмысты қорғануға қажетті барлық шараларды және дозиметрлік бақылауды қолданып жүргізеді.

Жалпы алғанда, иондағыш сәулеленулердің ашық көздерін қолданған кезде негізгі қорғану қағидалары өзгеріссіз қалады.

Оларға жататындар:

- сәулеленудің жабық көздерімен жұмыс істеу кезінде қолданылатын қорғану қағидаларын пайдалану;

- белсенді заттардың сыртқы ортаға түсетін көздері болуы мүмкін үрдістерді оқшаулау мақсатында өндіріс құрал-жабдықтарын саңылаусыз етіп бекіту (герметизация);

- жоспарлау сипатындағы шаралар;

- радиацияның ашық көздерімен жұмыс істеу кезінде санитарлық-техникалық құрылғылар мен жабдықтарды қолдану;

- арнайы қорғайтын материалдарды пайдалану;

- жеке басты қорғайтын заттарды қолдану және қызметкерді санитарлық тазартудан өткізу;

- жеке бас гигиенасы ережелерін орындау;

- әр түрлі заттардың ластанған беттерін дезактивациялау (құрылыс құрылымдарының, аппаратураның, жеке басты қорғайтын заттардың, қызметкердің қолдарын және басқаларды).

Жоспарлау шараларына маңызды орын беріледі. Мысалы, I класқа жататың жұмыстарды орындауға арналған нысандарды жоспарлау негізіне, бөлмелердің болатын белсенді ластануы дәрежесі бойынша, оларды 3 зонаға бөлу қағидасы қойылған.

Бірінші зона – белсенді ластанудың негізгі көздері болып табылатын жабдықтар, камералар, бокстар, коммуникациялар және басқалар орналасқан зона.

Екінші зона - адамдар кезең-кезеңмен жұмыс істейтін жөндеу - тасымалдау бөлмелері орналасқан зона. Бұл зонаның бөлмелерінде жабдықтарды жөндеу және технологиялық жабдықтарды ашумен, белсенді материалдарды тиеу және түсірумен байланысты немесе осы сияқты басқа да жұмыстар және қалдықтарды уақытша сақтау және алып кету жүргізіледі.

Үшінші зона – қызметкердің тұрақты болатын бөлмелері (операторлық, басқару пульттары орналасқан, т.б.).

Үш зонаға бөліп жоспарлау, бірінші зонада міндетті түрде болатын едәуір белсенді ластануларды, екінші зонада заттардың беттері және ауа ортасының ластануы рұқсат етілген деңгейлерден әлсін-әлсін артық болатынын және үшінші зонада – ШРЕД мөлшерлерінен аспайтынын болжамдайды.

I класқа жататын жұмыстар жүргізілетін зертханалар мен мекемелердің бөлмелерінде жергілікті енбелі-сормалы және жалпы ауа алмастыратын желдету жүйесін орнату ұйғарылады. Жергілікті енбелі-сормалы желдету жүйесімен “ыстық” камералар мен бокстар жабдықталады және оларға екі қысқа құбыр орнатылады (ауа енгізетінінде енетін ауаның көлемін реттеу үшін, кері клапаны және дросселі болады).

Радиоактивті ластанудың бірінші зонадан үшінші зонаға ауа арқылы таралу мүмкіншілігінің алдын алу мақсатында, енетін ауаның көлемін сорып әкететін ауаның көлемінен басым етіп жасайды. Осылайша, бірінші класс жұмыстарын орындау үшін арналған зертхана үйлерінде, жұмыс істеушілерге потенциалды қауіптілік дәрежесінің өсуіне қарай ауаның зонадан зонаға (үшіншіден біріншісіне) ығысуы қажет.

Ашық көздерімен II және III кластарға жататын жұмыстар жүргізілетін радиациялық нысандардың жоспарлауына соншалықты қатаң талаптар қойылмайды. Изотоптармен жүргізілетін операциялардың сипатына байланысты, бұл мекемелердің (зертханалардың) құрамында белсенді заттарды сақтайтын қоймалар, бөлшектеп өлшеуге арналған бөлме, белсенді препараттармен жұмыс істеуге арналған бөлмелер болуы мүмкін.

Көрсетілген кластарға жататын жұмыстарға арналып, қазіргі кезге әзірленген жоспарлау шешімдерінің варианттары зертханалардың ауасының және заттарының беттері ластануының қауіптілік дәрежесі бірдей емес учаскелерін (зоналарын) айыруды ұйғарады. Мысалы, бөлмесін шыны қалқалармен үш зонаға бөлген, зертханаларды үш зоналық етіп жоспарлаудың ең қарапайым жағдайы қолданылуы мүмкін. Бұл ең қауіпті жұмыс операцияларын (боксты ашу және жабдықтарды жөндеу) барлық бөлмелерден оқшаулап жүргізуге мүмкіндік береді. «Типтік зертханалық ұяшық» деп аталатын бөлмелер кешені оң санитарлық-гигиеналық баға алды. ¶Үшінші класқа жататын жұмыстар, потенциалды ластану мүмкіншілігі бірдей емес зоналарға шартты түрде бөлінетін бір бөлмелі зертханаларда да орындалуы мүмкін. Зертханалардың әдеттегі жоспарлануы жағдайында (II және III класс жұмыстар) камералар мен бокстарды орналастыру кезінде әлсін-әлсін ашылатын форкамералар ойықтарында ауаның қозғалу жылдамдығы 1 м/с-тен кем болмауы қамтамасыз етілуі қажет. Ауаны сорып әкететін шкафтардың жұмыс тесіктерінде ауаның қозғалу жылдамдығы 1,5 м/сек кем болмауы тиіс. Ауа алмасуы II класқа жататын жұмыстарды орындауға арналған бөлмелерде - 5 есе, III класс үшін - 3 есе болуы қажет.

I, II және III класқа жататын жұмыстарға арналған бөлмелер ыстық сумен жабдықталады. Шұңғылшаға (раковина) берілетін суға арналған крандардың араластырғыштары болуы қажет және олар аяқпен басатын педальмен немесе шынтақпен итеретін құрылғылар арқылы ашылуы қажет. I және II класқа жататын жұмыстарды жүргізетін жағдайларда канализацияның екі жүйесі қарастырылады: шаруашылық фекальдық және арнайы түрлері.

Күніне көлемі 200 л артық және меншікті активтілігі рұқсат етілген концентрациясынан 10 есе және одан да асатын сұйық белсенді қалдықтар пайда болатын мекемелерде арнайы канализация орнатылады. Егер, тәулік сайынғы сұйық белсенді қалдықтардың көлемі 200 л аспаса, онда ол қалдықтарды кейін орталықтандырып, көметін жерге жіберу үшін пайда болған жерінде арнайы ыдыстарға жинайды.

Радиоактивті заттармен жұмыс істеуге арналған бөлмелердің ішін өңдеу үшін арнайы материалдарды, жабатын (қаптайтын) заттарды қолдану қажеттілігі бірқатар жағдайларға байланысты. Заттардың бетінің белсенді заттармен қарқынды ластануы қызметкердің қосымша сыртқы және ішкі сәулеленуге шалдығуына себепші болуы мүмкін. Сондықтан, егер, заттардың беті, ластануы рұқсат етілген мөлшерден асатын болса, изотоптарды кетіру жөнінде шаралар жүргізу қажет. Оны табысты жүргізу бірінші кезекте изотоптардың заттың бетінде бекітіліп ұсталу (фиксация) дәрежесіне байланысты. Радиоактивті заттардың заттың бетіне жабысуы, әдетте, заттың бетінің қуысты, кедір-бұдыр, тегіс емес болуымен байланысты бөлшектердің механикалық ұсталынуы, сондай ақ, затпен физико-химиялық (адсорбция) және химиялық әсерлесу, беттердің ішіне диффузиялануы нәтижесінде жүреді. Көпшілік құрылыс материалдары, мысалы, кірпіш, ағаш, бетон, асфальт, т.б. қуысының көп болуына байланысты, белсенді заттарды өзіне жақсы жабыстырады және олардын тазартылуы қиынға соғады. Линолеумдердің әр түрлі маркаларының және метлах табақшаларының сорбциялайтын қасиеттері жоғары болуымен байланысты олардың қолданылуы шектеулі, себебі, олар белсенді ластанудан жеткілікті дәрежеде жақсы тазартылмайды. Ең жақсы материалдар -тот баспайтын болат және шыны болып табылады, бірақ қымбат болғандықтан, ол тек бокстарда, камераларда, т.б. жұмыс беттерін жасау үшін қолданылады, ал шыны, сынғыштығына байланысты, жарамдылығы нашар материал.

Қазіргі кезде бірқатар полимерлік материалдардың (поливинилхлорид, полиэтилен) негізінде санитарлық-гигиеналық талаптарға және өндіріс технологиясының талаптарына сай келетін беттерді жабатын заттардың жаңа түрлері жасалды. Оларға рецептурасы 57-48 поливинилхлоридті пластикат, полиэтилен пленкалар, т.б.жатады.

Радиоактивті заттармен жұмыс істейтін зертханалардың жабдықтары үшін бетін жабатын (қаптау) материалдарды таңдау кезінде алдағы атқарылатын жұмыс класын ескеру қажет. I және II класқа жататын жұмыстарды атқаруға арналған бөлмелердің едені және қабырғалары, ал жөндеу зонасындағы және жабдықтар орналастырылатын бөлмелердің төбелері де арнайы, жуатын заттарға төзімді, аз сорбциялаушы материалдармен қапталуы қажет. III класқа жататын жұмыстарға арналған бөлмелердің қабырғалары 2 м кем емес биіктікке дейін майлы сырлармен сырланады. Қабырғаларының қалған бөлігі мен төбесі желім сырлармен сырланады. Бұл бөлмелердің едені линолеуммен немесе пластикпен жабылады. I және II класс жұмыстары үшін арналған бөлмелер үшін едені және қабырғалары, ал жөндеу аймақтарында және жабдықтар орналасатын бөлмелерде төбесі де, жуғыш заттарға төзімді, арнайы аз сіңіретін материалдармен қапталуы қажет.

I және II класс жұмыстарына арналған бөлмелерде, жуып алуға ыңғайлы болуы үшін, бұрыштарын дөңгелек етіп жасау қажет. Еденге жабылған заттардың шеті көтеріліп, қабырғаға жалғасып жабылады. Арнайы канализациясы бар кезде, еденде шамалы еңістік және трап болуы тиіс. Терезелердің профилі қарапайым болуы қажет, терезенің табанша тақтайы қия түскен немесе тіпті болмауы қажет. Есіктің беті тегіс, қалқан құрылысты болуы керек.

Ашық белсенді заттармен жұмыс істейтін бөлмелердегі жабдықтар мен жұмыс жиһаздарының беті және құрылысы, оларды жуатын заттармен жеңіл өңдеуге мүмкіндік беретіндей, тегіс болуы қажет. Сыртқы беттері нитроэмальдармен немесе майлы сырмен сырлануы тиіс. Радиациялық қауіпсіздік жағдайын жасау жөніндегі қорғану шараларының кешенінде тыныс мүшелерін және теріні қорғауға арналған жеке басты қорғайтын заттар маңызды орын алады. Тек жеке жағдайларда, b-сәулелендіргіштермен және жұмсақ рентген сәулеленуін шығаратын көздермен жұмыс істеген кезде, органикалық шыныдан жасалған қалқандар және қорғасын араластырылған резеңкеден жасалған алжапқыштар мен қолғаптар қолданылады. Жүргізілетін жұмыс сипатына байланысты, жеке басты қорғайтын заттардың бәрін шартты түрде күнделікті қолдануға арналған және қысқа мерзімді қолдануға арналған заттар деп бөледі. Күнделікті қолдануға арналған заттарға халаттар, комбинезондар, костюмдер, арнайы аяқ киім, шаңға қарсы респираторлар, ал қысқа мерзімді қолдануға арналған заттарға оқшаулаушы шлангалық және автономды костюмдер, пневмокостюмдер, противогаздар, т.б. жатады

6.2. Дозиметрлік және радиометрлік бақылау

Өндіріс жағдайында иондаушы сәулелену көздерімен жұмыс істеу кезінде және рентген сәулелерін немесе басқа радиация көздерін қолданумен байланысты медициналық зерттеулерде адам сыртқы сәулеленуге ұшырауы мүмкін. Бір қатар жағдайларда халықтың фондық сәулеленуге шалдығуын анықтау көңіл аударарлық жағдай. Ең маңыздысы, рентген және γ-сәулелену, нейтрондардың және β-бөлшектердің ағыны есебінен алған дозаларды анықтау болып табылады.

Дозиметрлік аспаптардың көпшілігі арнайы қолданылады, ол жеке сәулелену түрлерін тіркеу тиімділігімен, сәулеленудің қарқындылығың өлшеу диапазонымен және “қаттылықпен жүру” (ходом с жесткостью), яғни аспаптың көрсетуі сәулелену энергиясына байланыстылығымен анықталады.

Әр түрлі сәулелену түрлерін тіркеу тиімділігі аспаптың детекторына байланысты. Кванттық сәулеленуді өлшеу үшін ең жарамдысы – ауасы ионданатын камераның қағидасына негізделген аспаптар. β – ағындарын өлшеу үшін газды разрядтайтын немесе сцинтилляциялық есептеуіштер түріндегі аспаптар қолданылады. Нейтрондарды тіркеу үшін бордан немесе кадмийден жасалған сүзгінің ішінде орналасқан сцинтилляциялық детекторлар пайдаланылады

Топтық радиациялық бақылауды жүргізу кезінде келесі негізгі жағдайларды ескеру қажет:

- топтық бақылау мақсатында қолданылатын аппаратура радиациялық –технологиялық үрдістің міндеттеріне және нақты жағдайларына қатал сәйкес келуі қажет;

- жұмыс орындарын және көршілес бөлмелерді радиациядан қорғау тиімділігін тексеру кезінде радиациялық техниканы пайдалану режимі, олардың іс-жүзіндегі шынайы қолдану жағдайына сәйкес болуы қажет;

- нысандағы радиация жағдайы туралы сенімді мәлімет алу үшін қанша өлшеу жүргізу қажет болса, сонша жүргізу керек.

Дұрыс ұйымдастырылған және жүйелі түрде жүргізіліп отыратын топтық бақылау, иондағыш сәулеленуді пайдалану кезіндегі жұмыс жағдайының қауіпсіздігін қамтамасыз ететін маңызды элементтерінің бірі болып табылады.

Осыған байланысты, иондағыш сәулеленумен жұмыс істеудің қауіпсіздігін регламенттейтін нормативтік құжаттардың барлығы дерлік радиациялық қауіпті нысандарда, жұмыс орындарындағы сәулелену деңгейлерін және қызметкердің жеке басының сәулеленуге ұшыраудан алған дозаларын міндетті түрде өлшеп, дозиметрлік және радиометрлік зерттеулерді дәл жүргізу қажеттілігіне ерекше көңіл аударады.

Аспаптарды таңдау кезінде, олардың көрсеткішінің өлшейтін сәуле энергиясына байланыстылығына (яғни «қаттылықпен жүруге») үлкен мән береді.

Қазіргі кезде шығарылып жатқан дозиметрлік және радиометрлік аспаптардың көпшілігі әмбебап емес және салыстырмалы түрде үлкен емес энергия диапазонында қолданылады, сондықтан санитарлық дозиметрлік бақылау жүргізу үшін аспаптарды таңдау кезінде келесілерді ескеру қажет:

- өлшенетін сәулеленудің түрі мен энергиясын;

- аспаптың сезімталдық диапазонын;

- төл құжаттық мәліметтеріне толық сәйкес келетін аспаптың өлшеу қателіктерін және басқа да параметрлерін ескеру қажет.

Аспаптарды таңдау кезінде, олардың көрсетулері өлшенетін сәулеленудің энергиясына байланысты болатынына (яғни, “қаттылықпен жүруге ”-берілген аспаппен өлшенетін сәулелену энергиясының диапазонына) үлкен мән беріледі.

Кейбір жағдайларда «қаттылықпен жүруіне» байланысты өлшеу қателігі 400 % жетеді. «Қаттылықпен жүруінің» ең аз көрсеткіштері ауаға эквивалентті материалдардан жасалған аспаптарда болады.

Қолданылуына байланысты барлық аспаптар шартты түрде келесі топтарға бөлінуі мүмкін:

1. Рентгенометрлер – иондағыш сәулеленудің экспозициялық доза қуатын өлшейтін аспап;

2. Радиометрлер – иондағыш сәулеленулердің ағын тығыздығын (β- бөлшектердің, нейтрондардың, т.б. сыртқы ағыны қарқындылығын) өлшейтін аспап;

3. Жеке адамдық дозиметрлер – иондағыш сәулеленулердің экспозициялық немесе сіңірілген дозасын өлшейтін аспаптар.

Бұдан басқа радиациялық бақылау жүргізетін барлық аспаптарды стационарлық және тасымалданатын аспаптар деп бөледі.

Стационарлық радиометрлер экспозициялық дозалардың қуатын, ауадағы және ағынды сулардағы белсенді заттардың концентрациясын үзіліссіз бақылауға мүмкіндік береді. Бұл топтағы аспаптар көбінесе, радиациялық қауіпсіздік жүйесінің сенімділік дәрежесін жоғарылатуға мүмкіндік туғызатын технологиялық үрдістердің элементтік құрамы ретінде қолданылады. Әдетте, бұл аспаптардың өлшеу диапазоны кең болып келеді. Тасымалданатын аспаптар қорғаныс құрылғыларының тиімділігін және жұмыс орындарындағы, тұрғын үй бөлмелеріндегі және жергілікті жерлердегі радиациялық қауіпсіздік жағдайын бақылау және бағалау үшін қолданылады.

Қазіргі жағдайларда «ПРОГРЕСС» спектрометрлік кешені кеңінен қолданылады, ол α, β және γ – сәулелелерін шығаратын нуклидтердің белсенділігін есептеу үшін дайындалған үлгілерін спектрометрлік әдіспен өлшеуге арналған. Бұл кешен арнайы қолданылатын құрылғы ретінде зертханалық жағдайларда қолданылады және қоршаған ортаның әр түрлі нысандарындағы радионуклидтердің белсенділігін өлшеуге арналған құрал болып табылады.

«ПРОГРЕСС» кешені компьютерден басқарылатын спектрометрлік трактардың жиынтығы болып табылады. Әрбір тракт, аналогтық-сандық айналдырғыш базасындағы амплитудалық талдағышқа және компьютерге қосылған, спектрометрлік детектордан, жоғары және төмен вольтты қоректік блоктардан және күшейткіштен тұрады.

Берілген кешеннің жұмыс істеу қағидасы, өлшеуі белгіленген жағдайларда жүргізілетін зерттеу үшін дайындалған үлгінің сәулеленуін тіркейтін детектордан, импульстердің аппаратуралық спектрін алудан тұрады. Зерттелетін сынамадағы радионуклидтің белсенділігі «ПРОГРЕСС 3,0» арнайы бағдарламалар пакеті көмегімен алынған спектрограмманы компьютерде өңдеу жолымен анықталады. Бұл бағдармалар әрбір өз бетінше жұмыс істейтін спектрометрлік трактың жұмысын басқаруға, спектрограмманы талдауға және радионуклидтердің түрін анықтауға, сынамадағы тиісті нуклидтердің белсенділігін анықтауға, белсенділікті өлшеуде кететін қателікті есептеуге және өлшеу нәтижелерін хаттамалауға мүмкіндік береді

Айта кету керек, радиометрлік және дозиметрлік аспаптардың көрсетулерінің дұрыстығы көптеген факторлармен: сәулеленудің қарқындылығымен, түсу бұрышына байланыстылығымен (угловая зависимость), градуировкасының дұрыстығымен және қоршаған ортаның жағдайларымен (ауаның t°, салыстырмалы ылғалдылығы) анықталады.

Жеке адамдық дозиметрлік бақылау.

Доза қуаттарын, нейтрондар ағынын немесе зарядталған бөлшектерді стационарлық немесе тасымалданатын аспаптармен өлшеу жолымен алынған иондаушы сәулеленулердің сыртқы өрістерін дозиметрлік бақылау мәліметтері, әдетте, қызметкердің сәулеленуге ұшыраудан алған дозаларын сипаттау үшін жеткіліксіз, себебі, иондағыш сәулеленудің өрістері уақыт бойынша және кеңістікте өзгеріп отырады. Сондықтан, қызметкердің сәулеленуге ұшыраудан жеке басының алатын дозасын бағалау үшін, жеке адамдық дозиметрлер қолданылады.

Қазіргі кезде кіші иондаушы камераларды немесе конденсаторлық камераларды (ЖАДБ әдісі), фотопленкалардың арнайы сорттарын (ЖАФБ) және термолюминисценттік детекторларды (ТЛД) тағы басқаларды қолдануға негізделген жеке адамдық дозиметрлер белгілі.

Бұл дозиметрлердің барлығы да көпшілік жағдайда рентген және γ -сәулелерін тіркеу үшін қолданылады.

Кейбірулері (ЖАФБ, ТЛД) басқа сәулелену түрлерінің (нейтрондардың және β-ағындардың, ауыр зарядталған бөлшектердің және басқалардың) дозаларын өлшеу үшін қолданылады.

Конденсаторлық камералардың көмегімен жеке адамның алған дозасын бақылау (ЖАДБ). Конденсаторлық камералардың жұмыс істеу қағидасы алдын ала белгілі бір потенциалға дейін зарядталған конденсаторлық камерадан рентген немесе γ – сәулелерінің өтуі кезінде, камераның потенциалы разрядталуы нәтижесінде, сәулеленудің дозасына пропорционал өзгеретіндігіне негізделген.

Жеке адам алған дозасын фотобақылау әдістемесі экспозицияда болған (қолданылған) фотопленка қараюының оптикалық тығыздығын, белгілі бір дозада сәулелену әсеріне түсірілген бақылау пленкасының оптикалық тығыздығымен салыстыруға негізделген. Жақын уақыттарға дейін ЖАФБ -2,3, ЖАФБ-2,3М, ЖАФБ (ИФКУ) әдістері қолданылып келді.

Термолюминесценттік дозиметрлер. Қазіргі кезде, детекторлары фторлы литий, фторлы кальций және алюмофосфат шынылары негізіндегі термолюминесценттік дозиметрия әдістері барлық жерлерде, соның ішінде, Қазақстанда да, ең көп таралып отыр. Жеке адам алған дозасына бақылау жүргізу кезінде, ТЛД түріндегі термолюминисценттік дозиметрлер қолданылады. Бұл дозиметрлерді жұмысшының денесінің бетіне орналастыру кезінде, жұмыстардың сипатын, бүкіл денесі толық немесе жергілікті жері сәулеленудің әсеріне ұшырайтынын ескеру қажет. Бүкіл денесі толық сәулеленуге ұшырауы кезінде, ТЛД кеуде деңгейінде және жамбас аймағында, ал жергілікті сәулеленуге ұшырауы кезінде – кеуде-бас, кеуде-жамбас, кеуде-аяқ және басқаларда орналасуы қажет.

Сонымен қатар, қазіргі кезде санитарлық практикада рентген кабинетінің қызметкері мен пациентінің жеке бастарының алған дозаларын бағалауда, рентген-диагностика және рентген сәулесімен емдеу кезінде пациенттің алған эффективті дозасын келесі әдістерді қолдану арқылы анықтайды:

1. сіңірілген дозаның рентген аппаратынан шығатын жеріндегі рентген сәулесінің ауданына көбейтіндісін өлшеу әдісімен;

2. ҚР ДСМ бекіткен әдістемелік нұсқаулардағы (№ 5.05.011.03; № 5.05.012.03) тиісті есептеу әдістемесін пайдаланып, есептеу жолымен анықтау.

Рентген сәулеленуінің сіңірілген дозасын өлшеу рентген сәулеленуінің- клиникалық дозиметрі (РКД-1) көмегімен жүргізіледі.

Сыртқы сәулеленудің әсеріне ұшырауын өлшеуден сенімді нәтижелер алу үшін келесі негізгі ережелерді сақтау қажет:

· жеке өлшеулер жүргізетін жерлері (орындары), жұмыс сипаты және иондағыш сәулеленумен істейтін жұмыс режимі, т.б. көрсетілген жұмыс жағдайын алдын ала санитарлық тұрғыдан сипаттау негізінде белгіленеді;

· өлшеу үшін тек ресми мекемелердің метрологиялық сараптауынан өткен стандартты аспаптарды қолданған жөн;

· сенімділігі жоғары болуы үшін, өлшеу әрбір нүктеде 2-3 реттен кем болмауы тиіс;

· жұмыс кезеңінде қызметкердің сәулеленуге ұшырауы біркелкі болмаған жағдайларда, алған дозаларын бағалау, тек жеке басы алған дозаларын өлшеу мәліметтерінің негізінде жүргізілуі мүмкін;

· тексеруге алынған өндірістегі жұмыс істейтіндерге әсер ететін сәулеленудің барлық түрлерінің есебінен сәулеленуге ұшырауының жиынтығы ескерілуі қажет;

· нысанның дозиметрлік қызметінің жеке адамның алған дозасын өлшеу мәліметтері, жеке адамдық дозиметрлердің көрсетуін тексергеннен кейін ғана қолданылуы мүмкін.

Ішкі сәулеленуге ұшырау дозаларын бағалау. Радиациялық қауіптілік дәрежесін анықтау кезінде, сыртқы сәулеленуге ұшырататын деңгейін сипаттайтын мәліметтермен қатар, жеке жағдайларда (ашық түріндегі белсенді заттармен жұмыс істеу кезінде) радиациялық әсерінде шешуші роль атқаратын ішкі сәулеленуге ұшырау дозаларын бағалау да маңызды.

Кәсіби жұмыс жағдайларында радионуклидтердің ағзаға тыныс жолмен түсуі бірінші орында, ал содан кейін жанаспалы жолмен түсуі тұр. Халық ішіндегі жеке адамдар үшін, ішкі сәулеленуге ұшыраудан алған дозаларын бағалау кезінде, басты роль ауыз арқылы түсуіне, ал содан кейін тыныс жолмен түсуіне беріледі.

Дата добавления: 2016-03-26 | Просмотры: 935 | Нарушение авторских прав